Twoje Wiersze - z poezją

z poezją

wolny

2025-04-20 13:33

przyszedłem z nikąd
piszę wiersze kocham ludzi
otulony ich ciepłem

wykrzesać poezję jak ogień
patrząc na mnie widząc
niezbadany kawał lasu
jestem dla was
od czasu do czasu

sobie sam na złość

słowa rzeki rześkie poranki
przytul usta do szklanki

w kilka minut ustawiony
jak drąg do pionu
śpiewam w życiu piękne
są tylko chwile

słowa pobudzą nas do życia
kochaj całym sercem drugiego człowieka
łzy zamienię na diamenty miłości
wodą obmyję twarz

autor

Yaro

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

5 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

myszulek

dziesięc godzin temu

Czuję w twoich słowach tę szczerość, która ogrzewa jak ludzkie ciepło – dziękuję, że dzielisz się tym ogniem. Twoje wiersze są jak te poranki: świeże, nagłe i przypominające, że najważniejsze są te krótkie, piękne chwile między ludźmi. Tak trzymaj!

Yaro

cztery godziny temu

Dziękuję za słowa otuchy. Miło czyta się takie komentarze:)

Pozdrawiam serdecznie:)

Rusticus ^(*)

cztery dni temu

Olfuktycznie

Yaro

cztery godziny temu

JaSnA7

cztery dni temu

Śliczny wiersz, pełen ciepła i niebanalnych myśli...
To prawda, ludzi trzeba kochać; dane ciepło wraca z nawiązką do odbiorcy...
Cały wiersz, a szczególnie ostatnia zwrotka wzrusza.
Serdecznie Ciebie pozdrawiam i komplet gwiazd dodaję:)⭐️
Wesołych Świąt:) 🌸🌿🌸