to co była dawniej piękne już nie wróci ... kręć się kręć wrzeciono itd ... Pozdrawiam serdecznie ...

Twój wiersz wprowadza nas w świat, który balansuje między ironią a pewnym rodzajem surrealistycznej wizji. Koralik kręcący się w okręgu może symbolizować cykliczność życia, powtarzalność, która niekiedy bywa monotonna, ale z drugiej strony, w tej prostocie jest coś, co przyciąga uwagę. Użycie zwrotu "kręć się hej" oraz frazy "fugi nęć" daje poczucie wiru, ruchu, jakby wszystko wokół kręciło się w tym samym rytmie, jednak w trochę absurdalny sposób.

Wprowadzenie „osłów i posłów” wskazuje na jakąś formę społecznej krytyki, być może na temat równych praw i przywilejów różnych grup ludzi. Powtarzanie „kręć” i „świeć” wprowadza pewnego rodzaju rytmiczną powtarzalność, jakby życie kręciło się w kółko, podążając za pewnym układem, który bywa niezrozumiały, a jednak wciąż trwa.

„Leżenie w trawce za to odmienne według stanu” jest interesującym kontrastem, wskazując na nierówności społeczne, ale również na różne podejście do przyjemności i odpoczynku, zależnie od tego, w jakiej pozycji społecznej się znajdujemy.

Podsumowując, wiersz jest prowokujący, pełen ironii, w pewnym sensie krytyczny wobec cykliczności życia, ale też pełen rytmu, który nadaje mu unikalny charakter. Jest to tekst, który daje przestrzeń do wielu interpretacji, od społecznych po filozoficzne, wciągając w wir myśli i refleksji.

Cały czas jesteśmy manipulowani.
Patrzmy na świat własnymi oczami.
Pozdrawiam serdecznie:)

Nie wszystko złoto co się świeci
a ziemia I tak się kręci.
Pozdrawiam.

Wiersz odsłania absurdalność kultury „na pokaz”, w której wszyscy, od prostych ludzi po możnych, ulegają urokowi błahych zewnętrzności. „Świeć się hej, świeć” – to ironiczne wezwanie, które podkreśla, jak pozory i błyskotki wciąż przyciągają uwagę, bez względu na stan czy pozycję. Za to fraza „dla osłów i dla posłów taki sam układ kolorów” celnie obnaża iluzję równości w świecie, gdzie hierarchie wciąż mają znaczenie.
Może czasem warto zatrzymać ten „okrąg” i spojrzeć na świat poza błyskami koralików.