wciąż czuję Twoją obecność
jak w innej skórze dajesz o sobie znać

pierwszego dnia
przed jak sądziłam trudnym snem
czułam ciężar na pościeli
a w sercu jakoś lżej

wciąż czuję Twoją obecność
wiem że jesteś jak nie tu to tam
ale dla mnie
zawsze jesteś i będziesz

powietrze zza okna wleciało do salonu
zamiotło z kurzu drewnianą posadzkę
w niczym mi nie przeszkadzając

czytam stopione kawałki drewna
podstemplowane niebieskim tuszem
by odświeżyć umysł gdy nie mam kofeiny
łączone hieroglify ładują komórki mózgowe

na pisanie wierszy chociażby alfabetem Morsea
wystarczy jedynie nostalgiczny powrót
do czasów kiedy jeszcze nie czułam nicości
a Ty bez przesady obserwowałeś moje ciało

nasze długie godziny wypełnione chwilami
to wszystko było wszystkim
czemuż teraz nie jest ?

o tym wiedzą
tylko odległe gwiazdy
przybite do nieba

a my musimy dalej żyć
i wyciągać wszystko co dobre
ze wszystkiego co było

Klaudia Gasztold