Po omacku lepiej zgłębisz tajemnicę. Nie szukaj drogi na skróty, brnij tak głęboko jak tylko potrafisz. Nie sugeruj się podpowiedziami mogą być mylne. Skuteczne jest tylko wędrówka w pojedynkę... Ale czy nie za późno na samotne eskapady? Nicość wypatruje nas niecierliwie, czeka przygryzając wargi z ekscytacji. Nie drocz się z Nią i tak Cię dopadnie sama, nie przyspieszysz Waszego spotkania a wysiłki mogą spełznąć na niczym. Marnotrawiąc swoje starania psujesz jej szyki ale spokojnie to da się naprawić. Jak będziesz zaczynać droga będzie wydawać się prosta, jednak nad wyraz długa. Złudne uczucie, zaskoczy Cię jej krętość i lakoniczność. Opętanie miarowo ogarnię Twoją upadłą postać, a Ty cierpiąc katusze zadasz pytanie? Czy dominacja nad innymi jest wystarczającą nagrodą za przebytą usłużną eskapadę. Poczekaj co się wydarzy albo nie, nie zdradzę końca - wisienka na torcie niech pozostanie do końca bezmierną tajemnicą. Oczywiście, źe to żart totalna personifikacja ludzkiej ułomności. Nie zgorszysz mnie wyuzdanym zachowaniem tylko dobro może wywołać uśmiech i poczucie błogiego spełnienia. A matnia pokruszonej ludzkiej psychiki rozpuści głęboką więź doprowadzając do atrofi mózgu. Jeszcze nie zaczęłam wędrówki, za wcześnie poczekam na mrok będzie bardziej mistycznie i kojąco. Tak poczekam na pewno!!!