X
O Rodzinie
wolny
2023-05-17 10:49
On i ona
w ceremoniale oddania
takim jest powołanie małżeńskie
kwiecistym wezwaniem Pana
więc patrzę oczami dziecka
na wrażliwość tego sakramentu
gdzie ulokowane są uczucia
odzwierciedlające relacje
i dostrzegam istotne punkty
pełne wyrzeczeń i troski
w celebrowaniu tej drogi
gdy rodzina jest silna mocą wiary
zaczerpniętą z nieustanej Eucharystii
i okraszana wspólną modlitwą
trwa w ognisku miłości
wsparta na mistycznym wzorze
Świętej Rodziny
i tak jak ona
pogrążona w zadumie
naśladując jej cnoty
i oddanie Stwórcy
wzrasta w miłosiernym uczuciu
które odbija Boga w sobie
każde małżeństwo jest ciernistą trasą
gdzie czyha wiele prób i pokus
gdy jest ono słabe ulega
krusząc się na odłamki
odbijane na różne strony
separacje rozwody
więcej czynią szkody
a dzieci?
dzieci na tym cierpią
niejednokrotnie przez życie
wiem to z autopsji
ojciec zostawił w młodym wieku
miałem zaledwie kilka miesięcy
a rodzina?
rodzina była okrutna
zwłaszcza ta najbliższa
z jednej drugiej strony
wiecie czego brakowało?
miłości płynącej od Boga
dziś to rozumiem bardziej
niż przed wielu laty
po nawróceniu badałem ten etap
nawet wystosowałem list do ojca
którego nigdy nie przeczytał
w 2008 roku odszedł nagle
i wiecie co?
za trumną szło
dwóch jego synów
bliźniaków
odprowadzało na cmentarz
a rodzina ojca
dogryzała na miejscu pochówku
jest to przykład rozerwanego małżeństwa
niosącego liczne dramatyzmy
sakrament w gruzach
rodzina w rozsypce
dziś twierdzę że gdy brakuje miłości
nie ma właściwego podejścia do trwania
w mojej rodzinie nie miałem
wspólnej modlitwy
i żaru serca
a także należytego przykładu
spowodowało to oderwanie
od Boga Kościoła
(do 2005 roku)
to tylko przykład
zbyt osobisty
i trochę bolesny
niech będzie on przestrogą
jeszcze raz powtórzę
gdy rodzina jest zabarwiona
nadprzyrodzonym kompozytem
namaszczającym niczym olej
wielobarwne pokłady duszy
to ożywia się objętość
tworząca spójność
nierozerwalnej części
wspomnę jeszcze o akcie kropli
która wnika w głębię
w najczulsze pokłady serca
powodując uroczyste oparcie
jest to suknia wdzięku
balsam pełen charyzmatu
ukryty w medytacji rodziny
nad tajemnicami różańca
ta woń modlitwy
zrasza kwiaty niedostatku
płynącą wodą zachwytu
obmywając
wtedy zakwita urodzajna róża
oświetlając mroki barwą
urodzajną kompozycją
jest to wielka moc
która cementuje toniczną więzią
na pielgrzymim szlaku
rustykalnym nurtem
gasnące serca...
w ceremoniale oddania
takim jest powołanie małżeńskie
kwiecistym wezwaniem Pana
więc patrzę oczami dziecka
na wrażliwość tego sakramentu
gdzie ulokowane są uczucia
odzwierciedlające relacje
i dostrzegam istotne punkty
pełne wyrzeczeń i troski
w celebrowaniu tej drogi
gdy rodzina jest silna mocą wiary
zaczerpniętą z nieustanej Eucharystii
i okraszana wspólną modlitwą
trwa w ognisku miłości
wsparta na mistycznym wzorze
Świętej Rodziny
i tak jak ona
pogrążona w zadumie
naśladując jej cnoty
i oddanie Stwórcy
wzrasta w miłosiernym uczuciu
które odbija Boga w sobie
każde małżeństwo jest ciernistą trasą
gdzie czyha wiele prób i pokus
gdy jest ono słabe ulega
krusząc się na odłamki
odbijane na różne strony
separacje rozwody
więcej czynią szkody
a dzieci?
dzieci na tym cierpią
niejednokrotnie przez życie
wiem to z autopsji
ojciec zostawił w młodym wieku
miałem zaledwie kilka miesięcy
a rodzina?
rodzina była okrutna
zwłaszcza ta najbliższa
z jednej drugiej strony
wiecie czego brakowało?
miłości płynącej od Boga
dziś to rozumiem bardziej
niż przed wielu laty
po nawróceniu badałem ten etap
nawet wystosowałem list do ojca
którego nigdy nie przeczytał
w 2008 roku odszedł nagle
i wiecie co?
za trumną szło
dwóch jego synów
bliźniaków
odprowadzało na cmentarz
a rodzina ojca
dogryzała na miejscu pochówku
jest to przykład rozerwanego małżeństwa
niosącego liczne dramatyzmy
sakrament w gruzach
rodzina w rozsypce
dziś twierdzę że gdy brakuje miłości
nie ma właściwego podejścia do trwania
w mojej rodzinie nie miałem
wspólnej modlitwy
i żaru serca
a także należytego przykładu
spowodowało to oderwanie
od Boga Kościoła
(do 2005 roku)
to tylko przykład
zbyt osobisty
i trochę bolesny
niech będzie on przestrogą
jeszcze raz powtórzę
gdy rodzina jest zabarwiona
nadprzyrodzonym kompozytem
namaszczającym niczym olej
wielobarwne pokłady duszy
to ożywia się objętość
tworząca spójność
nierozerwalnej części
wspomnę jeszcze o akcie kropli
która wnika w głębię
w najczulsze pokłady serca
powodując uroczyste oparcie
jest to suknia wdzięku
balsam pełen charyzmatu
ukryty w medytacji rodziny
nad tajemnicami różańca
ta woń modlitwy
zrasza kwiaty niedostatku
płynącą wodą zachwytu
obmywając
wtedy zakwita urodzajna róża
oświetlając mroki barwą
urodzajną kompozycją
jest to wielka moc
która cementuje toniczną więzią
na pielgrzymim szlaku
rustykalnym nurtem
gasnące serca...
Zamieszczam mój wiersz konkursowy,
powstał on pod wpływem chwili, praktycznie z biegu.
powstał on pod wpływem chwili, praktycznie z biegu.
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
5 razy
Treść
6
5
5
0
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
0
5
5
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Beata1
2024-01-05
Piękne, ważne rozmyślania wobec coraz łatwiejszych i szybszych decyzji o rozwodach przez które cierpią dzieci. Nieśmiało czytam i komentuję doceniając autorską odwagę, otwartość i emocjonalność wiersza.
Pozdrawiam serdecznie
Pozdrawiam serdecznie
2024-01-05
Jest to mój pierwszy tak osobisty wiersz,
napisany na szybko, ale za to szczerze.
Drugim napisany w rocznicę śmierci — Byłeś mi "Ojcem" /Sonet/.
Dziękuję serdecznie za miłe słowo, jak i komentarz. :)
napisany na szybko, ale za to szczerze.
Drugim napisany w rocznicę śmierci — Byłeś mi "Ojcem" /Sonet/.
Dziękuję serdecznie za miłe słowo, jak i komentarz. :)
tańcząca z wiatrem
2023-12-12
Bardzo osobisty wiersz, ale co do rozpadu rodziny nie łączyła bym tego faktu z religią,
moi Rodzice nie byli nadmiernie religijni, a się kochali i byli ze sobą do śmierci,
zatem msz to nie ma nic wspólnego i zgadzam się z komentarzem,
Krzyśka...
Pozdrawiam serdecznie i gratuluję szczerości, bo z pewnością nie jest łatwo tak się otworzyć...
moi Rodzice nie byli nadmiernie religijni, a się kochali i byli ze sobą do śmierci,
zatem msz to nie ma nic wspólnego i zgadzam się z komentarzem,
Krzyśka...
Pozdrawiam serdecznie i gratuluję szczerości, bo z pewnością nie jest łatwo tak się otworzyć...
2024-01-05
Niedawno z mężem oglądaliśmy film który bardzo nam się podobał i odpowiada na pytania dlaczego warto wierzyć Bogu i dlaczego same ludzkie poczucie dobroci często nie wystarcza w perspektywie całego życia. Myślę że film w prosty i przystępny sposób skłania do refleksji:
https://www.youtube.com/watch?v=3sC2ut0US20
Przepraszam za wtrącenie się i pozdrawiam Was serdecznie :)
https://www.youtube.com/watch?v=3sC2ut0US20
Przepraszam za wtrącenie się i pozdrawiam Was serdecznie :)
2023-12-13
Wiesz Grażynko, może Twoi rodzice, mieli ten cenny skarb, jakim jest prawdziwe uczucie, polegające na bezinteresownym oddaniu. Przypuszczam, że połączyła ich miłość od pierwszego spojrzenia, taka co trwale łączy dwie połówki. W mojej rodzinie rodzice traktowali się raczej przedmiotowo, po ślubie uczucie traciło znaczenie. Potem było, już co było.
Wybacz, lecz nadal twierdzę, że bez żywej wiary nie ma prawdziwego miłowania, i to starałem się przekazać w tym na szybko pisanym wierszu. Albowiem nie kochając i rozumiejąc Boga, nie rozumiemy siebie, a co dopiero drugiego człowieka.
Wiara niejako cementuje sakrament małżeństwa, lecz pod warunkiem uścisku w takim małżeństwie Boga.
Musi być wzajemna relacja małżonków, oraz Boga, gdy tego zabraknie, małżeństwo nie zawsze przetrwa.
Dziękuję Grażynko za komentarz. :)
Wybacz, lecz nadal twierdzę, że bez żywej wiary nie ma prawdziwego miłowania, i to starałem się przekazać w tym na szybko pisanym wierszu. Albowiem nie kochając i rozumiejąc Boga, nie rozumiemy siebie, a co dopiero drugiego człowieka.
Wiara niejako cementuje sakrament małżeństwa, lecz pod warunkiem uścisku w takim małżeństwie Boga.
Musi być wzajemna relacja małżonków, oraz Boga, gdy tego zabraknie, małżeństwo nie zawsze przetrwa.
Dziękuję Grażynko za komentarz. :)
Elżbieta
2023-12-12
Jest pod ogromnym wrażeniem, tego wiersza... szczerości i odwagi, opisania swojej drogi życiowej, relacji rodzinnych... żywej wiary i miłości do Boga.
Piękny i pobudzający do refleksji utwór.
Piękny i pobudzający do refleksji utwór.
2023-12-13
Wiesz Elu, to jest chyba mój jedyny, aż tak osobisty wiersz na tym portalu. Nie jest zbyt piękny, lecz dla mnie ma wielką wartość, samo napisanie go nie było zbyt łatwe, ale na tym polega jego ukryte bogactwo. Zostawiłem go, niech mówi, ostrzega. Pozdrawiam serdecznie, dziękuję za miły komentarz.
Noir(*)
2023-05-17
Wystarczy kochać drugiego człowieka. Być dla niego oddanym i lojalnym (oczywiście ze wzajemnością bo wtedy to nie ma sensu). I nie potrzeba do tego szukać pocieszenia w bogu czy innych zaświatach. Nie wiem skąd to powszechne mniemanie, że bez wiary człowiek jest nikim. Myślę, że wystarczy wierzyć w siebie, drugiego człowieka, w rodzinę bo nic nie pomoże przetrwać jak sami sobie nie pomożemy.
Pozdrawiam serdecznie :)
Pozdrawiam serdecznie :)
2023-05-18
Popatrz Krzysztofie, ani Bóg, ani ja nie zabieramy Ci wolności. Cieszę się, że jesteś. :) Pozdrawiam serdecznie.
2023-05-17
Cóż, taki wydźwięk ma dla mnie wiersz ale to tylko moje wrażenie. Pomijając to czy wierzę czy nie, wolę odróżniać miłość do drugiej osoby od miłości do boga. W każdym razie dziękuję za odpowiedź 🙂
2023-05-17
Witaj Noir(*) - Krzysztofie
Należy zadać sobie pytanie, czy aby jest to miłość.
Czy nie jest ona tylko przedmiotowa i czy ma w sobie tendencję do ewaluowania, w kierunku doskonałości? W taki sposób, aby podczas wielkiej próby na ścieżkach życia, przetrwać. W moim szybkim, aczkolwiek nabazgranym w pośpiechu wierszu, starałem się oddać jedynie mój punkt widzenia. Zresztą oparty na przykładzie mojej najbliższej rodziny. (Z obu stron)
Człowiek wierzący tak jak ja upatruje miłości właśnie w obliczu Boga. On jako „Miłość Miłości w Miłości” jest doskonałym wzorcem, a budując z Nim relacje niejako, opalamy się jego Miłością, a ta przemienia nas wewnętrznie. Jest to słodki oddech pełen dobrodziejstwa, który podnosi, to co jest kruche i słabe. I właśnie to nadmieniłem. :)
Nigdzie nie napisałem Krzysztofie, „że bez wiary człowiek jest nikim”.
Tak nie jest, gdyż nawet niewierzący ma w sobie pokłady dobra, które staram się dostrzegać.
Nie uraziłeś mnie przyjacielu, raczej troszeczkę zaskoczyłeś mnie swoim komentarzem. :)
Cieszę się, że pochyliłeś swoje słowo pod wierszem – Dziękuję. :)
Należy zadać sobie pytanie, czy aby jest to miłość.
Czy nie jest ona tylko przedmiotowa i czy ma w sobie tendencję do ewaluowania, w kierunku doskonałości? W taki sposób, aby podczas wielkiej próby na ścieżkach życia, przetrwać. W moim szybkim, aczkolwiek nabazgranym w pośpiechu wierszu, starałem się oddać jedynie mój punkt widzenia. Zresztą oparty na przykładzie mojej najbliższej rodziny. (Z obu stron)
Człowiek wierzący tak jak ja upatruje miłości właśnie w obliczu Boga. On jako „Miłość Miłości w Miłości” jest doskonałym wzorcem, a budując z Nim relacje niejako, opalamy się jego Miłością, a ta przemienia nas wewnętrznie. Jest to słodki oddech pełen dobrodziejstwa, który podnosi, to co jest kruche i słabe. I właśnie to nadmieniłem. :)
Nigdzie nie napisałem Krzysztofie, „że bez wiary człowiek jest nikim”.
Tak nie jest, gdyż nawet niewierzący ma w sobie pokłady dobra, które staram się dostrzegać.
Nie uraziłeś mnie przyjacielu, raczej troszeczkę zaskoczyłeś mnie swoim komentarzem. :)
Cieszę się, że pochyliłeś swoje słowo pod wierszem – Dziękuję. :)
Waldi1
2023-05-17
wiersz ...bardzo smutny i serce porusz ... gdy brak Boga w rodzinie to martwa jst człowieka dusz ...
2023-05-17
Ja swojemu ojcu Waldku wybaczyłem w momencie, kiedy dowiedziałem się o jego śmierci, reszta była już tylko formalnością ze strony syna. I tak jak Ty jestem spokojny.
Brat do dzisiaj ma zadrę...
Wpadłem dosłownie na momencik, aby odpisać.
Brat do dzisiaj ma zadrę...
Wpadłem dosłownie na momencik, aby odpisać.
2023-05-17
( Ja po śmierci ojcu wybaczyłem całe zło jakie nam wyrządził ..siostra nie potrafi mu wybaczyć ..ale dzięki jego złej postawie ja uczyłem się życia a mama nasza nam była cudownym drogowskazem ... )dziś dzięki Bogu mam same szczęśliwe dni ,...z wiarą w sercu ...
2023-05-17
Bez Boga
niknie
rodziny uroda
Czasami życie Waldku jest takie, ale cóż poradzić, trzeba żyć dalej.
Z ojcem nie miałem praktycznie kontaktu, prócz kilku zaledwie spotkań. (Dorywczych zresztą)
Gdy zmarł, to nawet jego rodzina nie powiadomiła. Cudem człowiek się o tym dowiedział.
Tak się znalazłem na pogrzebie, a wychodząc z kościoła, wraz z bratem wcisnąłem się przed trumnę. I było tak, że synowie ostatni raz odprowadzili nieznanego sobie ojca. Smutne to, lecz prawdziwe. Pozdrawiam serdecznie, Tobie odpisuję, a zapomniałem o koroneczce, ale to nic zaraz nadrobię te zaległości. :) (15:09)
niknie
rodziny uroda
Czasami życie Waldku jest takie, ale cóż poradzić, trzeba żyć dalej.
Z ojcem nie miałem praktycznie kontaktu, prócz kilku zaledwie spotkań. (Dorywczych zresztą)
Gdy zmarł, to nawet jego rodzina nie powiadomiła. Cudem człowiek się o tym dowiedział.
Tak się znalazłem na pogrzebie, a wychodząc z kościoła, wraz z bratem wcisnąłem się przed trumnę. I było tak, że synowie ostatni raz odprowadzili nieznanego sobie ojca. Smutne to, lecz prawdziwe. Pozdrawiam serdecznie, Tobie odpisuję, a zapomniałem o koroneczce, ale to nic zaraz nadrobię te zaległości. :) (15:09)
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pędzisz wiosną - Wierszyczek o znaczeniu okazjonalnym
Piszę zwyczajnym słowem - `Ballata mezzata` /ostatni wzór/
Zapytaj Ojczyznę /Część druga/
Skrycie
Przemierzam wzrokiem /Sonet niemiecki/
"Boleść" /Bergerette mała/
Byłeś mi "Ojcem" /Sonet/
Motyw /Sonet eksperymentalny/
Migotem gwiazdy
Wchodzisz
Wyspa
Wyplatam słowami
"Wita kwieciem" /Wielka Bergerette/
Kiedy poezja `Ballata grande` /* Inny wzór/
Chciałem ukryć
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności