Twoje Wiersze - pragnienie wzroku by zdążyć dotknąć

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Odyseusz62

2024-09-24

Stacili siłę ci bogowie gdy nam inny namieszał w głowie.
Jeszcze Odyseusz w wiecznej podróży
Oczy przed nimi od blasku mruży.
Pozdrawiam z uśmiechem.

marekg

2021-09-20

wspomnienia, marzenia , metafory....brawo- i to wszystko w boskim klimacie Hellady.

Waldi1

2021-09-15

Marzenia można spełniać dopóki żyjemy i jeszcze dużo zobaczyć ...by tylko życia i sił starczyło ...

LidiaM-9

2021-09-14

Chciałoby się jeszcze wiele zobaczyć przed zniknięciem "z przylądka czasu", ale jest niemożliwe zobaczyć wszystko. Szkoda, że to pragnienie wzroku nigdy nie ziści się w pełni. Zbyt krótki czas, zbyt wąska perspektywa.
Buziaki!

ZOLEANDER

2021-08-27

Świetne metafory... moc pozdrowień

Baba-Goga

2021-08-27

To co zostało nam do oglądania to resztki piękna, rozwiezionego po muzeach świata.
Ale z drugiej strony, gdyby wszystko zostało na miejscu (co jest kompletnie nierealne wobec masy zbieraczy i kolekcjonerów) to cała reszta świata nie miałaby pojęcia o tych cudach.
Zawsze zwiedzając muzea mam nieodparte poczucie, że to wszystko jest nie w porządku, a z drugiej strony - nie da się być wszędzie. A móc zobaczyć w realu, nie na zdjęciu jest zawsze bezcenne.
Zresztą ile cudów zostało celowo zniszczonych przez barbarzyńców?
Wiele pytań budzi Twój wiersz i wiele refleksji.

maciejka

2021-08-26

Tak wiele mamy marzeń, tylko czy czasu starczy? I miejsca czy nie zaginą?
Skłaniasz do zadumy i dobrze :-)

Phil Insomnia

2021-08-24

Świat jest pełen piękna. Niestety nie jest dane poznać wszystkiego. Ach, ten pędzący czas ;) Bardzo ciekawy, pełen refleksji wiersz. Pozdrawiam serdecznie :)

Kornel Passer

2021-08-24

Kiedyś wchodziłem na Akropol w prawie czterdziestostopniowym upale i już na górze zobaczyłem dwóch Anglików ( zdradziła ich wymowa) w białych koszulkach wprawdzie z krótkimi rękawami ale z krawatami! Ten widok tak mnie zszokował, że teraz po dwudziestu latach z całej świątyni najbardziej pamiętam tych Anglików. Ot , co pamięć wyprawia z naszym życiem. Wiersz dobrze oddaje schyłkowość i resztkowość piękna , historii i życia jako takiego również .

sisy89

2021-08-24

Ciekawy wiersz.
Dotknąć można na wiele sposobów, najważniejsze są odczucia...

Pozdrawiam serdecznie :)

Meyling Nall

2021-08-24

Przeniesienia zgrabnie podkreślają niepokojący nastrój wiersza... i ta ostatnia zwrotka, jakby niekompletna, zupełnie jak świątynie ograbione z posągów.

zbiwito

2021-08-24

piękno też nie jest wieczne
piękno też nie jest uniwersalne
piękno też nie jest objawione

Monika Larn

2021-08-24

Tak. Pomyślałam pod wpływem wiersza, że wiele jest dzieł sztuki i wielu artystów, których nikt nie zdążył poznać... Pozdrawiam.

naskraju*^(*)

2021-08-24

Dotknąć nie znaczy obcować w rzeczywistym odczuciu dłońmi. Dotknąć coś bez dłoni, zrozumieć sens istnienia. Dotknąć wzrokiem jest niewyobrażalnym odczuciem dla człowieka. Zawsze w takim stanie myślę o niewidomych... tutaj jest nienasycone pragnienie wody spojrzenia. To my stajemy się niewidomi na ból jaki towarzyszy w zanikaniu czasu.

Pozdrawiam

matka

2021-08-23

Piękny wiersz Osiu , wiele wspaniałych dzieł sztuki i zabytków znika przez zaniedbania człowieka. Na dobry temat zwróciłaś uwagę Osiu . Serdecznie pozdrawiam Irena

Pokaż mniej

Logowanie

pragnienie wzroku by zdążyć dotknąć

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji