Lub człowieka, który gaśnie w oczach z każdym dniem 😉

Blisko, ale niezupełnie, są tu trzy obrazy, w tym jeden jako refleksja.

Poczekam, może ktoś właściwie zinterpretuje.
Dziękuję.

Wiersz ten skojarzył mi się Wojtku z jesienią.
Pierwszy obraz, to owad poszukujący pyłku, którym się żywi.
Potem kwiatów, a więc i pyłku już nie ma, owady nie fruwają - jest więc cisza.
Zakończenie uświadamia, że owady wtedy giną (np. trzmiele - u nich przetrwa tylko matka).
Stąd konwulsja i chłód.
Taki dopisek.
Serdeczne Wojtku:)

Witaj Olu, Haiku to nie tylko 5/7/5 dlaczego?

Starożytne haiku dopuszczało o jedną morę więcej, lub mniej, ale tylko w jednej linii.
Użycie i umiejscowienie było w kwestii autora.

Ot! Cała filozofia!

Jiamari — plus jedna mora (europejska sylaba)
Jitarazu — minus jedna mora (europejska sylaba)

Kto nie wierzy, niech wyszuka te dwa słowa...

(Zaraz uciekam, obowiązki przy chorej mamie, niestety).

Po pierwsze: nie mam specjalnej wiedzy o haiku, co wielokrotnie przyznawałem, ostatnio w komentarzu do haiku Elżbiety. Jestem tylko przywiązany do własnego rozumienia haiku wyniesionego z praktykowania zen w dawnej młodości.
Po drugie: nie porównywałem Twojego utworu do rozkładu jazdy. Byłby to absurd, bo Twój utwór jest wręcz zaprzeczeniem rozkładu jazdy, który jest z założenia prosty i czytelny, a Twój utwór, jak napisałem, jest wręcz rebusem. Przytoczyłem przykład rozkładu jazdy tylko i wyłącznie w tym celu, by pokazać, że samo zastosowanie sylabicznej formy 5-7-5 nie czyni utworu haiku.
Reasumując: uważam, że Twój utwór nie jest haiku (w moim subiektywnym rozumieniu) bo jest zbyt skomplikowany intelektualnie. Haiku (w moim rozumieniu) nie stawia zagadek intelektualnych lecz operuje prostymi fenomenami natury, które mają wprawić czytelnika w poza-intelektualne oświecenie umysłu. Kwestia obecności i umiejscowienia poszczególnych części haiku, o co pytasz, w ogóle mnie interesuje. Pozdrawiam.

Kornelu zatem udowodnij swoją wszechstronną niby wiedzę.

Twierdzisz, że to nie jest Haiku, zatem wskaż gdzie jest w moim kigo, a gdzie kireji, oraz gdzie dokładnie występuje,

Uparcie twierdzisz, że moje Haiku jest jak rozkład jazdy?
No cóż...

I nawet niepozorny rozkład jazdy ma swoje znaczenie,
ba ma nawet cel i precyzję, w tym sens. :)

Oj! Kornelu!
Nawet nie wiesz, o czym mówi moje haiku, a z góry zakładasz, że jest zlepkiem słów, ale czy na pewno?!

Może spróbuj odnieść się do treści, zinterpretować, o czym mówi...

Pozdrawiam z uśmiechem. :)
Rozkład jazdy mnie rozwalił :)))

Zadałeś pytanie i na nie odpowiedziałem. Przykro mi, że nie pod dyktando Twoich oczekiwań.
Udanego, dalszego tworzenia życzę.

Ta... ale Twoja interpretacja jest do kitu. :)

Nawet nie umiesz symbolicznie zinterpretować, ba nawet ując w swój umysł całej treści.

Widzę, masz marne pojęcie na temat haiku, co zresztą pokazałeś Swoją nikłą wiedzą. Więc z czterema literkami nie przesadziłem, obrazują to mój stosunek do Twoich ocen — Niestety.

Tym bardziej ze samo haiku jest napisane, tak jak powinno,

Ale i tego Wielki rzeczoznawco nie widzisz, albo udajesz, albo Niewiedza.

Nie mam zbytnio czasu, więc tyle jeszcze dopiszę, dodam w wielkim zniesmaczeniu!

Każdy ma prawo do własnej interpretacji, nawet jeśli myli kulturę rozmowy z jej brakiem.
Mój „stan wiedzy” nie wymaga dowodu, wystarczy spokój w zdaniu.

Oczywiście!
Kolega sturecki jak zwykle postradał zmysły!

Jest to pełnowartościowe haiku,
możesz łaskawie je zinterpretować,
o czym mówi, co przedstawia? Potrafisz?

A swoją oceną podetrzyj cztery literki, jest na nic...
Tym bardziej ze Twoje oceny są do niczego...
One jedynie urzeczywistniają Stan Twojej wiedzy, Niestety...!!!