Dziękuję za odpowiedź.

/Proste Słowa/

Haiku jest uczone już w szkole, i to od najmłodszych lat (po poznaniu znaków kanji).
Tak, ma wielkie znaczenie w Japonii, wciela wartości narodowe, w tym wielkie kulturowe dziedzictwo.

Napisać na styl japoński jest trudno,
ale czy niemożliwe?

Możliwe, moje haiku są przykładem, gdzie ukryta symbolika nadaje trochę szintoistycznej głębi.
Nie są ani "Przerysowane, ani Wypaczone", są dokładnie takie, jakie mają być.

Zarzucanie czegokolwiek Autorowi,
narzucanie co ma pisać, jak ma się wyrażać, jest moim odczuciu nie na miejscu.

To autor, zawsze ma rację, nie czytelnik.
Cóż może czytelnik wobec zamierzeń autorskich?
Nic. :) Dosłownie!

Jest tylko czytelnikiem, nic więcej...

W tym wszystkim latarnią jest autor, a czytelnik zaledwie pełzającym przy niej cieniem...
Przemijającym, jak zawsze, w nurcie rwącej rzeki życia...


/Proste Słowa?

Dziękuję Grażynko.

Luźne skojarzenie.

* Odyseuszu

Nie jest to "jisei" Odeuszu. :)

Pełna zgoda – haiku to nie sprint, a medytacja nad słowem. Niestety, najczęściej moje myślenie każe mi szukać prostych wniosków, a tu liczy się głęboki sens ukryty między wersami. Na tradycji japońskiej się nie znam, więc pasuje, choć wiem, że interpretacja należy do czytającego i autor ma w tym względzie mało do powiedzenia.

Wystarczy choć trochę poznać filozofię, symbolikę, znaczenie, a w szczególności głęboką tradycję Kraju Kwitnącej Wiśni. Bez tego i Europejczyk nie zrozumie w pełni przesłania japońskiego haiku.

Czyż dawni mistrzowie nie operowali bogatym symbolem, filozofią, nazwami geograficznymi?
Wdrażali wiele, co zazwyczaj pomijamy, nie rozumiejąc w pełni treści. Europejskość nas niestety ogranicza, czyniąc nas nieporadnymi dziećmi...

Armia hotaru — Wskazuje symbol, który jest jednocześnie „kigo” (słowo lub fraza sezonowa).
Hotaru — Znany nam świetlik, przez samurajów postrzegany był jako błądzące w nocy dusze poległych wojowników. (świetlik ma głęboką symbolikę od duszy, po miłość).

Najczystszy strumień — Symbol strumienia pełni rolę „kireji”.
Aby odczytać „kireji”, jako refleksję trzeba znać symbolikę strumienia, wody, potem powiązać to z czystością, po czym odnieść to do całości...

Zazwyczaj „bierzemy” wszystko jako całość, to błąd!
„Pobieżne czytanie” jest ujmą dla haiku...

W haiku trzeba „rozważać każdą linijkę”, powoli, stopniowo odkrywając ukryte symbole.

Każde haiku można zinterpretować na kilka sposobów.
Nie zawsze jednak czytelnicza interpretacja jest właściwa, i to świadczy o dobrze napisanym haiku.


/Proste Słowa/