X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

rozstania

Wiersz Miesiąca 0
miniatura
2024-10-31 15:44

płomyk znicza
zadygotał i zgasł

niby niechcąco
zdmuchnął go lekki wiatr

jak życie
co przeminęło

i tylko zadumane drzewa
nucą obumarłą ciszą
kołysankę do wiecznego snu
autor

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
11 razy
Treść

6
6
5
4
4
1
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat

6
0
5
10
4
0
3
1
2
0
1
0
0
0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


andrew
andrew
2024-11-01
Pięknie mimo...
Przyroda dzieli nasz los.

Pozdrawiam
Spokojnego dnia

Larisa
Larisa
2024-10-31
Piękna, nastrojowa miniatura!
I zamyśliła... nad przemijaniem,
nieuchronnym przemijaniem.
6/5.
Serdecznie pozdrawiam

Kropla47
Kropla47
2024-10-31
Pięknie I wzruszająca...pozdrawiam ciepło;)

Monia
Monia
2024-10-31
Piękne pozdrawiam serdecznie;)

Przeboski Mandaryn
Bardzo ładny wiersz

Moona@
Moona@
2024-10-31
Nie jesteśmy w stanie przewidzieć, kiedy zgaśnie nasz płomień.
Więc kołyszmy życie w czułych ramionach! :)
Pozdrawiam :)

JoViSkA
JoViSkA
2024-10-31
wzruszająco...
Pozdrawiam Lidio

Motylek78
Motylek78
2024-10-31
dziś to chyba my wszyscy
jesteśmy jak te drzewa
pogrążeni w zadumie
świetna miniatura
pozdrawiam serdecznie 🦋

jobo
jobo
2024-10-31
Przemijanie nieuchronne jest, ale istnienie jest fajne, i już.
Szacun i punkty są!


LydiaDel
2024-10-31
Mój wiersz jest o przemijaniu. NapiszTwoj o istnieniu.
Dziękuję za 4/3.
obserwuję Cię od pewnego czasu. Pewnie moje teksty są dla Ciebie za trudne. proponuję nie odwiedzać mojego profilu. Pozdrawiam

Dagmara<sup>(*)</sup>
Dagmara(*)
2024-10-31
Tak jak nasze życie... wystarczy lekki podmuch.
Pozdrawiam

Krystek
Krystek
2024-10-31
Nigdy nie wiemy kiedy zgaśnie
nasz płomień życia.
Ślę moc serdecznych pozdrowień:)

sturecki
sturecki
2024-10-31
To obraz przemijania, gdzie gasnący płomyk znicza staje się metaforą życia, które odeszło niespodziewanie, jakby lekki podmuch wiatru zakończył jego istnienie. Zadumane drzewa, które nucą cichą kołysankę, podkreślają spokój i melancholię wiecznego snu, przypominając, że wszystko, co żywe, kiedyś staje się wspomnieniem w cichej pieśni natury.


Autor poleca


Autor na ten moment nie promuje wierszy
Pokaż mniej



X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności