Drogie Koleżanki!
Drodzy koledzy!

W piękny niedzielny wieczór chciałabym podziękować tym wszystkim, którzy zainteresowali się moim konkursem i zechcieli wziąć w nim udział.

Miło mi ogłosić, że laureatką VII edycji konkursu o "Anioła Poezji" zostaje Urszula Ganc :)

Osoby wyróżnione to: IksWeli i Beata1 :)


A oto zwycięskie wiersze:

„Klepsydra albo rzeki bieg...”

Niczym na moście gdzieś w Avignon,
w kadrze ktoś zamknął czyjeś życie,
w milczeniu przy niej siedzi on,
w wodzie majaczy ich odbicie.

Wystarczy jednak, jak w klepsydrze,
odwrócić kadr do góry dnem,
ułuda życiu prawdę wydrze,
prawda zaś będzie życia tłem.

Co jest realne, co mirażem?
Oni tu teraz czy cień ich tam?
Z nurtem popłyną młode twarze,
na moście ktoś zostanie sam.

~ Ula Ganc ~

* * *

- dziś wieczór i jutro -

Pieśń zaginionej bohaterki w ponoć
nieistniejącej opowieści o wszystkim
wymyka się rozumowi, jak kura
więc załapałem za którymś podejściem

zrozumiałem jej drogę

i poszedłem dalej, jakoś tak wyszło
że sobie przypomniałem, kiedy
to było? rano - na tym moście
podobno mają spotkać się wiersze?

dziś wieczór i jutro

jeszcze nieraz, jak słyszałem
do tego dojdzie i będzie uśmiech
jakiego nikt nigdy nie miał
a teraz ma i to od brzegu do brzegu

tak, albo na tym moście

~ IksWeli ~

* * *

„Ballada o śpiewie syrenim i niewidzialnym moście”

Na dwóch przeciwległych brzegach
stoją krzycząc bezgłośnie
Ikary którym skrzydła
połamały wichury.
Niczego świat nie widział,
już opłakał ich Dedal,
niejaki gryzipiórek
pisze o nich bzdury.

Zasłuchali się w ciszę
chcąc wyłowić dźwięki,
lecz echo słów nie niesie,
milczy jak zaklęte.
Śpiew syreni ich woła
a ze zgrozą to piszę
jak ścieżki ludzkich tęsknot
bywają niepojęte.

Śpiew syreni się wmieszał
w wodną toń, zaprasza
by napić się jej tyle
by nie zaznać już cierpień.
Kto tak bardzo tym ludziom
w ich głowach namieszał,
że widzą rozwiązanie
w tym by zgubić swe cienie.

Architekt nieba, ziemi,
tęczy - pierwszego mostu
tak jak troskliwy ojciec
otarł łzę i po prostu
przystąpił do działania,
stworzył most co połączył
dwa brzegi samotności,
wlał radość, po czym skończył.

I zniknął śpiew syreni
a ludzie powiadają
że mosty niewidzialne
ogromną wartość mają.
Architekt zdrzemnął się chwilę,
wtedy się obudziłam
na moście razem z tobą
mój miły... moja miła.

~ Beata1 ~


Laureatce jak i wyróżnionym serdecznie gratuluję, a wszystkim uczestnikom dziękuję za wspólną zabawę. Jurorkom dziękuję za trud włożony w wyłonienie zwycięzców konkursu.

Wszystkim życzę spokojnej nocy i kolorowych snów. Zostawiam Was z piękną piosenką Anity Lipnickiej.

Pozdrawiam cieplutko :)