Zgadzam się z Tobą Grażynko, może się nie boję, ale to bardzo boli. Kiedyś czytałam takie słowa, że najpierw się powinno być człowiekiem, a potem chrześcijaninem... Dziękuję Ci bardzo, że zajrzałaś, i zostawiłaś swoje słowo, które zawsze jest dla mnie bardzo cenne. Uściski przesyłam<3

No, prawie na wierzchu:))) Rozważania Twoje, argumenty za istnieniem Boga jednego w trzech osobach, przeczytałam z przyjemnością i uśmiechem:) Dzięki serdeczne za obecność i Twoje słowa:)Pozdrawiam ciepło:)

Dokładnie
nie chcę się rozpisywać, ale to jest fenomen. Przytaczać cytaty z Biblii, jako argumenty. Biblii, która która opisuje Boga dla nich nieistniejącego.

Przecież to bezsensowna filozofia; skoro Boga nie ma to dlaczego cały czas z nim walczą ?

Nie dziwię się i dziwię naraz:))) A mój wiersz był tylko wynikiem takiego myślowego eksperymentu:) Dziękuję serdecznie za obecność i słowa, pozdrawiam ciepło, dobrego dnia 🌞♥️

każda pliszka swój ogonek chwali

Dziękuję serdecznie Leniu za Twoją obecność i słowa, pozdrawiam, dobrego dnia<3

Dziękuję serdecznie Myszulku za Twoją obecność i słowa, pozdrawiam:)

Prostaczku, otworzyłeś temat "po kartezjańsku", jednak na potrzeby komentarza do wiersza Rzaby podtrzymam symplifikację. Bóg jest desygnatem Absolutu, Absolut zaś desygnatem Boga. Denotacje obu pojęć mają część wspólną, niezależnie od rozdziału pomiędzy dogmatem religijnym a paradygmatem filozoficznym, który postulujesz. W niektórych systemach zarówno religijnych, jak i filozoficznych są to pojęcia wręcz tożsame, np. w panteizmie (tu nie chcę rozwijać tego wątku). Użyłam pojęć Boga i Absolutu dla pokazania i rozróżnienia - w uproszczeniu - możliwości doświadczania istnienia Boga. Można wierzyć w zdefiniowanego przez religię Boga osobowego, co jest doświadczeniem Autorki, a można eksplorować jak ja: rozważać poza systemem religijnym, ontologicznie, nieosobowy Absolut jako pierwotny byt czy pierwotną zasadę w stylu logosu, jedni, substancji, idei, jak piszesz, ale też postrzegany na gruncie filozofii nowożytnej, współczesnej, wschodniej - oraz FIZYKI SPEKULATYWNEJ. Fizyka spekulatywna doszła już do początku epoki Plancka, jednak bez teorii wszystkiego, czyli teorii kwantowej grawitacji, nie posunie się dalej. Tam jest najciekawsze dziś pytanie ontologiczne: czy mogło powstać coś z niczego? Na razie wiemy, że mogło z prawie zera. Więc jednak z czegoś - co wyjaśnia się pojęciem osobliwości, koncepcją multiwersum, konforemną kosmologią cykliczną, która doczekała się Nobla. Ale też właśnie fizyka, nie filozofia, jest dziś najbliżej udowodnienia istnienia duchowej transcendencji - Absolutu - jako ważnego elementu obiektywnej rzeczywistości. Dopóki nie odnajdziemy teorii wszystkiego, nie dowiemy się. Dla mnie ważne jest edukowanie, że wyobrażenie Boga osobowego nie daje patentu na Boga. Bóg rozumiany jako Absolut jest zaproszeniem do myślenia szerszego. Pod moim wierszem "essa" odbyłam dłuższą dyskusję także w tym temacie z jednym z poetów TW. Pozdrawiam serdecznie.

Do Wandy. W jednym ze swoich pisów (okropny bałagan. Kamyczek do ogródka administracji. Trudno technicznie, jest prowadzić dyskusję pod tekstem) utożsamiłaś Boga z absolutem. Trudno się z tym zgodzić, bo to semantycznie zupęłnie inne zbiory. O ile desygnat Boga (każdego), nawet jeśli istnieje, został stworzony w ludzkiej wyobraźni, to absolut jest pochodną filozofii. Logosu, w ujęciu heraklitańskim, czy też plotyńskiej jedni, którą chrześcijanie zredukowali (spór Grzegorza z Arianami) do opisu Boga. Oczywiście używam tu dużych skrótów, ale coś czuję, że je trafnie rozpatrzysz. Jest tu też fajny przyczynek do dyskusji o panteiźmie, która odbyła się pod którymś z tekstów. Niestety odrobinę dyletanckiej. Możne bowiem z tej filozofii wywieść panteizm, nazwiĵmy go, transcendentny, w odróżnieniu od panteizmu, nazwijmy go, ontologiczny, który ja osobiście wywiódłbym od Pitagorejczyków. Z resztą Twojego wywodu się zgadzam. Pozdrawiam.

Dziękuję. Chodziło dokładnie o to, co wyjaśniłam w komentarzach.
Co do interpretacji Twojego wiersza - jasne, że wszyscy mamy swoje mapy i filtry oraz sposoby wnioskowania. Osoby żyjące w świecie wiary nie umieją wyobrazić sobie świata bez Boga, takiego, jakim go postrzegają, wszystkie aspekty Człowieka odnosząc do Niego - i ja to rozumiem. Osoby o mojej umysłowości, żyjące w świecie pytań, postrzegają możliwość istnienia Boga jako Absolutu inaczej niż poprzez dogmaty religijne czy kulturowe wyobrażenia (zazwyczaj osobowe). Do zarzutu "manipulacji" nie potrafię się odnieść; wyjaśniłam skąd moja interpretacja. Nie rozumiem też oceny o negatywnym stosunku do osób wierzących. Racjonalne podejście do założeń religii i inna perspektywa w postrzeganiu ontologii czy faktów - tego zupełnie nie oznaczają; chyba doszło u Ciebie do automatyzmu skojarzeń. Jeżeli jest we mnie jakaś niechęć, to w naturalny sposób do niektórych zachowań i postaw arbitralnych . Sądzę, że moje stanowisko w tej kwestii dobrze wyjaśniłam w odpowiedzi Asterii, Jastrzowi i Markowi pod moim ostatnim wierszem. Zapraszam do ewentualnego zapoznania się. Z pozdrowieniami.

A jeśli chodzi o Twoją interpretację, to oczywiście każdy ma prawo do własnej, ja mój zamysł wyjaśniłam w odpowiedzi na Twój komentarz, w którym dostrzegłam manipulację moim tekstem, więc już nie będę się powtarzać. Myślę, że często wiersz działa jak lustro- przegląda się w nim czytelnik, i przez pryzmat swoich poglądów, doświadczeń, osobowości go postrzega, także jego zamierzony przekaz, argumentując go "wywodem logicznym". A twoje komentarze ukazują Twój negatywny stosunek zarówno do wiary, jak i osób wierzących. I oczywiście masz do tego prawo. Pozdrawiam

Staram się zrozumieć Twoją argumentację, więc wnioskuję, że chodzi o to, że poza kontekstem wiersza obraz trzygłowego boga jako Boga chrześcijan nie ma racji bytu. Że jest to metafora stworzona tylko na potrzeby tego wiersza, tego kontekstu, mająca swoje umocowanie w wyobrażeniu peela. Jeśli o to chodzi, to oczywiście to rozumiem i usunę wers wraz z przypisem na Twoją prośbę.

Wanda: o ile mi wiadomo jestem na profilu Rzaby. Więc proszę mi nie zabraniać dołączać do dyskusji. Dwa. Rozwinę temat:

Skoro Boga nie ma to dlaczego Wszechświat jest nieskończony???

O Bogu uczą dzieci na lekcjach fizyki a naukowcy patrzący przez najnowszy teleskop Webba mówią wprost: odnajdujemy w kosmosie ślady Boga. Koniec cytatu i koniec tematu. Na koniec dodam że Bóg nie będzie Cię ciągnął za uszy byś w niego wierzyła. Według Biblii odcinna martwe gałązki z drzewa które nie owocują. Pa!

Chris, a Ty jaki jesteś? Zbyt zadufany czy zbyt dominujący? Skąd pomysł, że masz prawo decydować o mojej woli jako autorki i się w to wtrącać, przeinaczając intencję? I skąd pomysł, że człowiek bez Boga czuje się samotny i zagubiony we Wszechświecie? To tylko Twoja opinia, jedna z wielu. A może najbardziej oszukujący siebie są ci, którzy wierzą w religijne mity, nie mając nawet pojęcia, skąd realnie one pochodzą? Może właśnie oni nigdy nie poznają swojego serca naprawdę, bo nie są zdolni do nieimaginaryjnej konfrontacji z prawdą? Perspektyw jest tyle, ilu ludzi. Warto stawiać pytania, a nie wyrokować. Zachowałeś się właśnie zbyt bosko, wyrażając swoją perspektywę, jakby inne nie istniały. A te zbyt częste sugestie o stawaniu się Bogiem dla innych - noszą znamiona projekcji. Pozostawiam refleksji. I zapraszam do wierszy, zamiast niepotrzebnych, zaskakujących zaczepek.

Wanda: chyba jesteś zbyt przewrażliwiona. Przecież jest przypis z gwiazdką. Dwa, skoro metafora ma dwie wersje to alternatywa jest prawdziwa gdy jedno lub drugie zdarzenie jest prawdziwe. Wykazałaś że powyższe zdarzenie jest prawdziwe. Co do interpretacji wiersza to jest oczywiste. Człowiek bez Boga jest samotny we Wszechswiecie, zagubiony, a historia wykazuje że lubi stać się Bogiem dla innych. Tak tworzyły się ustroje totalitarne. To "zagubienie" ale też niedoskonałość sprawia że jako istota myśląca jest najbardziej samotną ale też oszukująca się istotą na świecie. Taka istota nie pozna swojego serca.

To, że odniosłam się w komentarzu do stwierdzeń osoby komentującej nie oznacza tego, co jest w wierszu. W komentarzu do Klaks, na który się teraz powołujesz, wyraźnie stwierdziłam, że w wierszu "trójgłowy bóg chrześcijan" to także metafora rzeczywistych motywacji najeźdźców. Po pierwsze w celu użycia tej metafory w swoim wierszu powinnaś uzyskać moją zgodę. Po drugie zamieścić ją w całości brzmienia, a nie przekształcać. Po trzecie opatrzyć cudzysłowem. Po czwarte wskazać wiersz, z którego pochodzi. I wreszcie:
nie masz prawa publicznie w swojej publikacji wyrokować, co w moim wierszu oznacza dany fragment używając przy tym mojego nicku - natomiast masz oczywiście prawo napisać publicznie, co oznacza on dla Ciebie. Wyrwałaś coś z kontekstu mojej rozmowy z inną osobą i użyłaś, jak Ci pasuje. Dlatego proszę o dokonanie poprawki, tak jak napisałam w komentarzu głównym. Proszę także, aby więcej nie czynić takich manipulacji; zdarza się to już drugi raz. Nie daję zgody na wykorzystywanie w taki sposób mojego nicku ani moich poglądów, wyrażanych poza wierszem. Zaczepki mają formalne granice.

W mojej interpretacji Twojego wiersza podmiot liryczny stwierdza, że nikt nie oszukuje się tak jak człowiek wierzący, co - jak napisałam - wynika logicznie z całości wywodu w takiej konstrukcji podmiotu lirycznego. Peel stwierdza, czyniąc założenie warunkowe, że jeśli Bóg nie istnieje, to nikt, w tym adresat wiersza (człowiek) nie jest w stanie poznać prawdy o swoim sercu. Następnie peel stwierdza w zadaniu wynikowym, że nikt nie oszukuje siebie tak jak człowiek siebie samego (w poznaniu prawdy o swoim sercu). Peel może to wiedzieć tylko pod warunkiem, który sam uczynił, że spełnione jest założenie, że Bóg istnieje. A zatem może to wiedzieć tylko jako wierzący, nie mogąc wiedzieć, co mógłby wiedzieć jako niewierzący.

Dziękuję za Twoją obecność i odniesienie do tematu, tym bardziej, że wiersz powstał po przeczytaniu Twojego i zamieszczonych pod nim komentarzy. Faktycznie, na początku bardzo negatywnie zareagowałam na określenie trzygłowy bóg, ale potem, jak już niżej wyjaśniałam, wydal mi się równie dobrym w swej niedoskonałości obrazem, jak obraz trójlistnej koniczyny . Nie rozumiem, dlaczego nie podoba Ci się mój przypis, to chyba dobrze, że wyjaśniłam, skąd się wziął obraz, a jego wyjaśnienie sama podałaś pod swoim wierszem w odpowiedzi na komentarz Grażynki, kiedy napisałaś, ze słuszne jest nazywanie Boga chrześcijan trzygłowym, więc nie jest to żadna moja interpretacja, ale Twoje wyjaśnienie. Zresztą rozumiem, w kontekście Twojego wiersza, że Natywni Amerykanie mogli w ten sposób rozumieć chrześcijańskie nauki, że może to wyrażenie zaczerpnęłaś z jakiegoś źródła, co uczyniłoby Twoja opowieść jeszcze bardziej wiarygodną.. Natomiast to już jest manipulacja z Twojej strony, że piszesz, jakobym stwierdziła, że nikt nie oszukuje się tak, jak człowiek wiary. dobrze wiesz, że pisałam ogólnie o naturze ludzkiej, mojej i twojej, która z pewnością nam, jako psychologom, nie jest obca. Nie zrozumiałaś też przekazu, więc nie zgodziłaś się nie z tym, co chciałam powiedzieć. Nie twierdzę, że istnienie Boga pozwala wierzącemu dostrzec prawdę o sobie, ale jedynie, że ta prawda bez istnienia Boga jest niemożliwa do poznania, a można by rzec, że w istocie nie istnieje obiektywna prawda, ani obiektywne dobro i zło, brak jest wszechwiedzącego osądu i punktu odniesienia. Oczywiście jest to wynik mojej refleksji, mojego eksperymentu myślowego, i nikt nie musi się z tym zgadzać. Pozdrawiam

Dziękuję bardzo, pozdrawiam:)

Dziękuję bardzo, cieszę się tym podobieństwem, pozdrawiam:)

Tak, dziękuje serdecznie Lidio za twoją obecność i słowa, pozdrawiam<3

Tak, zgadzam się z Twoim wywodem. Drugi wers już usunęłam, na ponowioną prośbę Wandy. Zastanawiam się, czy czymś go nie zastąpić, bo mam wrażenie, że trochę stracił na swoim rytmie, energii i przekazie. A może to Tylko moje wyobrażenie, przywiązanie do utworzonego tekstu:) Dziękuję Ci za Twoje słowa i rozważania, bardzo ciekawe. Pozdrawiam, dobrego dnia:)

Rozumiem. Sama Biblia zawiera mnóstwo rozmaitych imion i określeń Boga, więc może i takie mogłoby znaleźć swoje miejsce jako określenie "niekarykaturalne". U mnie wywołuje wyobrażenie trójgłowego monstrum ze świata fantasy albo pogańskiego bożka, więc raczej go nie przyswoję do swego słownika. W języku nie istnieje doskonałe określenie, które by oddawało istotę doskonałego Boga. Również Trójca nie jest takim słowem i wszyscy, którzy z wiarą podchodzą do tematu zdają sobie z tego sprawę. Słowo "Trójca" nie występuje w Biblii, a trynitarne interpretacje pewnych jej fragmentów, mimo że mają swoją tradycję, są dość kontrowersyjne. Pierwsi chrześcijanie nie posługiwali się tym słowem i nie było ono im potrzebne do wyznawania wiary ani do nauczania. Nie oznacza to, że słowo to jest nieuprawnione w opisie Boga. Mimo że dogmat o Trójcy pojawił się w dość kuriozalnych okolicznościach historycznych, to jednak paradoksalnie stał się on jednym z fundamentalnych dogmatów wiary. Nie opisuje on w sposób doskonały Boga, a jedynie pozwala na zbliżanie się do Niego z wiarą i jest wskazówką, co do kierunku medytacji. Ma on też istotne znaczenie przede wszystkim ze względu na opis natury Chrystusa i istotę Jego zastępczej śmierci jako dzieła Zbawienia. Chrystus rozumiany jako człowiek byłby po prostu kolejną ofiarą z człowieka na wzór ofiar, chociażby Azteków, skoro o tym była tu mowa. To właśnie teologiczne dyskusje nad naturą Chrystusa nagłaśniane przez arian (tych starożytnych a nie polskich) były przyczynkiem do formowania się tego dogmatu. Trójca była opisywana na różne sposoby, ale określenie „trójgłowy” jest wyjątkowo chybione, gdyż jedyną ‘głową’, o której można mówić na podstawie nauki chrześcijańskiej jest głowa Jezusa Chrystusa, który jest jedynym Wcieleniem Boga. Żadne inne „głowy” w opisie Trójcy nie mają racji bytu.

Dzięki serdeczne Kornelu za obecność i wyrażenie własnego zdania. Rzeczywiście drugi wers jest może mało fortunny, użyłam w nim określenia Wandy, z którym mierzyłam się jakiś czas, aż w końcu je zaakceptowałam, jako pewien niedoskonały obraz. Słowo choćby powstało tutaj spontanicznie, nie jako wyraz pewnej niedoskonałości lub karykatury, ale jako wyraz oznaczający przykład do rozważenia. Oczywiście mogę zmienić ten wers, miałam już różne pomysły, ale zostawiłam aby zaznaczyć też inspirację do moich rozważań. Pozdrawiam ciepło:)

Ha, dzięki za zdystansowany komentarz z innej strony:)A jeśli chodzi o kwestię ocen, to też zauważam taką prawidłowość pod różnymi wierszami, ale mi osobiście to nie przeszkadza, niech każdy daje ile chce, jego prawo. Ja daję tylko 6 i 5, tak sobie przyjęłam, bo widzę, że niektórzy bardzo to przeżywają. Zresztą nie czuję się kompetentna, aby jakoś bardziej krytycznie oceniać, jeśli czuję, ze wysoka ocena bardzo koliduje z moimi odczuciami, po prostu wcale nie oceniam. Dziękuję serdecznie za obecność i słowa, pozdrawiam:)

na marginesie, ale też w temacie "kim jestem"

na TeWu sześć pięć
a on dłonie w pięść
da trzy lub maks cztery
niech mają „cholery”
pilnie obserwuje
lecz nie komentuje


kimże jest ten ktoś
podły wredny gość?

wciąż anonimowy
ale ja się dowiem!
czas namierzyć ktosia
może to Antosia
lub raczej brat Zenka
aż mnie świerzbi ręka

mam już tego dość
z lustra odrzekł… ktoś

autor wiersza NIE JEST jego podmiotem, tak tylko mnie się spuentowało

pozdr!

Tak, nie miałam zamiaru o tym rozstrzygać, to był tylko taki mały eksperyment myślowy, wyobrażenie sobie, co by było gdyby ... Dziękuje serdecznie Marku za obecność i wyrażenie własnego zdania, pozdrawiam:)

No właśnie tak myślę, że człowiek nie jest w stanie być uczciwy wobec samego siebie, taka jego natura. Dziękuje za obecność i wyrażenie własnego zdania, pozdrawiam:)

Dziękuje serdecznie Aga, pozdrawiam<3

Dziękuje serdecznie Maćku za obecność i wyrażenie własnego zdania, pozdrawiam:)

Dziękuję serdecznie Moniu, pozdrawiam<3

Myślę, że jest to bardzo duże uproszczenie. Oczywiście w wierze nie chodzi o kwietyzm. Ale każdy ma prawo do własnej oceny. Moja miniatura była tylko niewielkim eksperymentem myślowym, a wywołała bardzo szeroki odzew, przekraczający zakres jej treści. Czasem wydaje mi się, że tak wlaśnie czytamy wiersze, podążamy za pierwszą myśla czy skojarzeniem, nie starając się zrozumieć, co właściwie autor chciał powiedzieć. Dziękuję serdecznie za obecność i wyrażenie własnego zdania, pozdrawiam:)

Do Prostaczka: jest tylko jedna tabletka na twoją dolegliwość: zaufać miłości ale nie tej ludzkiej

Bo pomaga pomaga tym, którzy wierząc, sami sobie pomagają. Sama wiara i liczenie, że Bóg pomoże wiele nie daje. Lenistwo jest grzechem głównym, o czym w kościele mało się mówi.

Hmm. Masz może Maćku jakąś tabletkę, po której można uwierzyć? Nawet ja, ateista wiem, że wiara jest łaską, a nie aktem woli.

Gdybyś Marku na moment uwierzył to byś otworzył oczy i zobaczył jak Bóg pomaga tym, którzy w Niego wierzą Gdybyś Marku ... bo jakże puste życie jest bez wiary

Tak, oczywiście nie ma Boga trzygłowego, to określenie nie jest zgodne z teologią, ale jakoś, kiedy czytałam wiersz Wandy i komentarze, i zastanawiałam się nad tym tematem i określeniem, jakoś przekonałam się do tego określenia, przestało mnie drażnić, pomyślałam, że ponieważ trudno pojąć tajemnicę Trójcy Świętej, obraz trzygłowej postaci jest równie dobry jak obraz trzylistnej koniczyny, którym posługiwano się przy ewangelizacji w Irlandii. Dziękuję ci za obecność i wyrażenie własnego zdania, pozdrawiam ciepło<3

Maciek.J - licytować? Tak zrozumiałeś różnicę między pół miliona codziennie a sto tysięcy rocznie? Cóż... To nie licytacja, a sprzeciw wobec parokrotnie powielanej przez Annnę2 dezinformacji w niby zakamuflowanych zarzutach do mojego wiersza. Długo tolerowałam w milczeniu te Wasze zaczepki mojej osoby, które wpadły mi w oko, zaniżanie ocen, kompulsywne wiersze pisane ad hoc w nawiązaniu do mojej twórczości czy wypowiedzi; te zabiegi budzą we mnie politowanie. Ale dziś przez chwilę miałam dość Waszej nagonki za wiersz w hołdzie dla Indian i zareagowałam między innymi na fejki i mikroagresje Annny2. Skąd Ty się tu wziąłeś i po co? Jesteś pełnomocnikiem Annnny2? To przekaż jej, aby się ode mnie odczepiła po chrześcijańsku; ponad 3 lata nagabywania wystarczą. Sformułowań Twoich o Prawdzie czy zmuszaniu do religii nawet nie umiem do niczego racjonalnego odnieść, podobnie jak innych dziwacznych insynuacji. Ja nie mam z własnej inicjatywy żadnej interakcji z Tobą na Portalu i proszę o to samo.

Wanda Kosma: chcesz licytować się ilu chrześcijan ginie rocznie za wiarę? Tak, religia ta zyskuje zarówno najwięcej zwolenników jak i przeciwników
Bo Prawda zawsze miała i ma swoich fanów i wrogów. Nikt Ciebie nie zmusza do wyznawania religii i nie każe wyznawać wiary chrześcijańskiej dlaczego zatem usilujesz

Annno2, powstrzymaj się od rażącej dezinformacji w swoich przeklejanych komentarzach. Z powodu wiary chrześcijańskiej na świecie ROCZNIE ginie ok. 100 tysięcy chrześcijan. Gdyby ginęło pół miliona dziennie, to w ciągu niespełna 15 lat wyginęliby wszyscy wyznawcy (czysta matematyka). Tymczasem w rzeczywistości proces jest odwrotny. Religia ta zyskuje zwolenników. W roku 2023 przybywało 82 tysiące chrześcijan dziennie, a ich liczba ogólna przekroczyła 2,6 miliarda.
Według raportu watykańskiego za rok 2024 - 380 milionów chrześcijan może doświadczać prześladowań za wiarę w różnej formie, w 78 krajach świata.
Kolejna sprawa - przeprosiny kościoła nie zmieniają faktu ludobójstwa Indian i odpowiedzialności kościoła. Nie ma takiego prawa, które zabrania im współczuć i zamieścić wiersza w hołdzie dla nich. Jeżeli ktoś w wierszu dopatruje się napadania katolików, a nawet uwłaczania ich godności, i nie widzi głębszego sensu wiersza i metafor - to ja naprawdę współczuję. Może zamiast znowu jątrzyć - przeczytaj uważnie wiersz? Na Beju Ci się on bardzo podobał.
Nie ma jeszcze postu, jak słusznie zauważył Marek. Proszę, zaprzestań zakamuflowanych mikroagresji (i sprawdzaj może fakty).

Na marginesie, post zaczyna się 5 marca.

Nie chodziło mi o tak szeroka refleksję, pomyślałam tylko o tym, że jeśli nie ma Boga, nie istnieje też obiektywna prawda, a dobro i zło jest subiektywne. Nie da się też poznać prawdy o człowieku, jego sercu, bo on sam nie jest wiarygodnym odkrywcą. To nie było przeciwko lub za wiarą, to był tylko taki eksperyment myślowy. Dziękuję za obecność i podzielenie się swoimi myślami, pozdrawiam:) ps. ta wypowiedź Maćka, jak sądzę dotyczyła Wandy, i omyłkowo znalazła się pod Twoim wpisem

Maćku, nie czytasz mnie ze zrozumieniem.

Wanda Kosma cd.: usilujesz wmówić nam tutaj że to w co wierzy kilka mld ludzi jest Złem.Ale tacy jak ty byli już zapowiedziano w

Rozumiem! Absolutny punkt odniesienia to coś, czego wielu szuka, ale czy istnieje w pełni obiektywna prawda? Może jest jak gwiazda na niebie – zawsze gdzieś tam, ale w zależności od kąta patrzenia, wydaje się inaczej świecić.

Tak, właśnie o ten absolutny punkt odniesienia, o tą obiektywną prawdę mi chodziło. Dziękuję serdecznie Staszku, pozdrawiam:)

Byli przepowiedziani jako fałszywi prorocy.

Dziękuję serdecznie za Twoja obecność i podzielenie się swoimi myślami. Pozdrawiam<3

tak, całą prawdę po śmierci. Dziękuję serdecznie Agato, pozdrawiam<3

Dziękuję serdecznie Krysiu, pozdrawiam<3