Twoje Wiersze - Ślad

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

11 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

samisen

2022-10-26

Myślę, że w życiu ważne jest to, co liczy się dla nas samych
Czy będziemy śladem odbitym w tej ziemi
to pozostanie już tylko historią….

Pozdrawiam

BardzoBardzo

2022-10-24

Ach życie jakieś ty pokręcone
niczym ten mały świński ogonek
i każdy z nas się ciągle
siebie samego pyta
kim jestem sobą samym
czy odbiciem cudzej duszy
promieniem cudzej chwały
Jakąż to ścieżkę obrały moje stopy
czy sam wytyczam swój szlak
czy cudzych stóp śledzę tropy
co zostawimy po sobie
może pomniki chwalebne
czy raczej tłumu będziemy masą
co jak rzeka płynie bezwiednie

Pozdrawiam :)

BardzoBardzo

2022-10-24

No ba! Toż to oczywista oczywistość ;)

Maba^(*)

2022-10-24

Spojrzenie z zaproponowanej przez Ciebie strony prawie tchnie optymizmem ;)) I tego się trzymajmy :)

Dobrej nocy :)

BardzoBardzo

2022-10-24

Zaszczytem było powitać cię na portalu więc cała przyjemność po mojej stronie (wiem straszny samolub ze mnie :D).
Co do życia ono jest zawsze pokręcone i zawsze zostawiamy ślad po sobie czy to w kamieniu czy w duszach i umysłach innych tak czy siak gdzieś coś po nas zawsze będzie :)
A jeśli o błocko idzie to spójrz na to z tej strony że dinozaury nie raz po błocku dreptały a teraz archeolodzy szukając w gruncie rzeczy znajdują odciski ich łap. może i z nami za milion lat tak będzie (tylko błocko może być inne)

Maba^(*)

2022-10-24

Witam w moich "progach" - zawsze mile Cię tu gościć (zwłaszcza, że Ty pierwszy mnie powitałeś na Portalu) :)
Dziś w ciekawym komentarzu zadałeś wiele pytań, które zmuszają do myślenia. Więc tak myślę i myślę... i przyszło mi do głowy, że życie naprawdę bywa "pokręcone"... niby dwa razy nie wejdzie się do tej samej rzeki, ale już w tym samym błocku to się drepce i drepce... a kiedy jedni płyną z masą bezwiednie, inni znaczą ślady w kamieniach...

Pozdrawiam wzajemnie :)

Phil Insomnia

2022-10-22

Każdy z nas zostawi ślad po sobie, w tej czy innej postaci...sztuką jest go dostrzec. Refleksyjny a nawet filozoficzny. Gwiazdy zachwytu i pozdrowienia przesyłam :))

Maba^(*)

2022-10-24

Dzięki za piękny i miły ślad w postaci komentarza i gwiazdek :))
Pozdrawiam wzajemnie :)

Coffee_81^(*)

2022-10-22

Piękny i zatrzymujący... :*
Dobrego dnia życzę i ślę gwiazdeczki :))

Maba^(*)

2022-10-24

Pięknie dziękuję :)

naskraju*^(*)

2022-10-22

Bardzo zastanawiający wiersz nad czasem, którego nie było, nad domem, do którego nie ma powrotów, nad życiem którego już nie ma. Jesienne ślady prowadzącą do... ? Każdy ma takie miejsce, do którego one prowadzą, miejsce, gdzie możemy nie zapomnieć czasu, którego nie było.

Pogodnego dnia!

Maba^(*)

2022-10-24

Witaj, Ulu,
moje jesienne zastanowienie zrodziło się w historycznym, trochę zapomnianym miejscu - Wiślicy. Robi wrażenie, daje do myślenia.

Pozdrawiam serdecznie.

LidiaM-9

2022-10-18

Trwamy dopóki trwa o nas pamięć. Trzeba wielkiego trudu by ślad pozostał niezatarty, nie wszystkim jest to dane, tylko wybranym.
Pozdrawiam serdecznie.

Maba^(*)

2022-10-24

Tak... i w dodatku ten ślad nie zawsze bywa chwalebny...
Pozdrawiam, Lidio, serdecznie :)

Elżbieta

2022-10-18

Ciekawe spojrzenie, chyba rzadko myślimy w ten sposób, chociaż każdy w cichości serca marzy, żeby ślad po nim trwały pozostał!
Wiersz skłania do refleksji:)
Serdecznie pozdrawiam:))*

Maba^(*)

2022-10-24

Dziękuję, Elu, za Twoje słowa. Tak, rzadko się nad tym zastanawiamy... chyba, że zdarzy się "dotknąć historii"...
Pozdrawiam wzajemnie! :)

Baba-Goga

2022-10-18

Każdy zostawia po sobie ślad, a choćby był nawet najbardziej niepozorny, to bez niego ten świat nie byłby taki sam.
Nostalgicznie i rzewnie mi się zrobiło :)

Maba^(*)

2022-10-24

Jeśli czegoś - kogoś - zabraknie, świat pozostaje "podziurawiony nicością", jak pisał Lem w "Jak ocalał świat".
Dziękuję za Twoją rzewność i nostalgię, Goga.
Pozdrawiam serdecznie.

Richard Austin

2022-10-17

Prochy ziemi wiele pokoleń istnień poniosły, zbiorowy ślad dla potomnych przyniosły, indywidualne wysiłki nieznaczne się wydają, ponieważ w mogile zbiorowości jego działania się mieszają i powszechnej świadomości częścią się stają. Pozdrawiam

Maba^(*)

2022-10-24

Dziękuję za komentarz dotykający istoty rzeczy.

Pozdrawiam serdecznie.

Galba c.^(*)

2022-10-17

Każdy chce zostawić na ziemi po sobie ślad ale to niemożliwe. Tylko niewielki procent ludzi ma szansę na zapisanie się w dziejach.
Mądry i ciekawy wiersz.
Pozdrawiam.

Maba^(*)

2022-10-24

Żyjemy tak, jakby świat do nas należał, jakbyśmy byli najważniejsi, a potem przemijamy... po cichu, nikniemy jak te jesienne liście... a nawet, jeśli zostaje po nas jakiś ślad, potomnym niewiele on mówi...
Dziękuję za komentarz, z pozdrowieniem.

Kati

2022-10-17

Wiem ,nie na temat ,dziś u mnie lato było,pogoda wyśmienita, październik nas rozpieszcza 🙂A wiersz twój ma w sobie nuty melancholii ,która pięknie słowem gra🙂

Pozdrawiam M,dużo uśmiechu i zdrówka , zostawiam 🤗🙂🌞🍂🌞🍁⭐

Maba^(*)

2022-10-24

Oj, ten październik, ta jesienna melancholia... Tyle piękna dookoła, więc i refleksje się snują...

Pozdrawiam Cię, K. serdecznie :))

Marek Żak

2022-10-17

Ważne, żeby bliscy nas dobrze wspominali. M

Maba^(*)

2022-10-24

Bliscy - tak. Dalecy - też nieźle. :)
Tekst powstał po "dotknięciu historii" w miejscu niezwykłym, niegdyś bardzo ważnym, dziś zapomnianym. Taka refleksja...
Dziękuję za Twój komentarz.
Pozdrawiam :)

Waldi1

2022-10-17

nigdy nie wiem kim będziemy w innym świecie ...

Maba^(*)

2022-10-24

Tak, życie i doczesne, i to "potem" jest dla nas zagadką.
Pozdrawiam, Waldi.

Pokaż mniej

Logowanie

Ślad

Ocena wiersza

Treść

Warsztat

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji