Kwestia różowych okularów i masek jest zbyt częsta w dzisiejszym świecie, i piszę to głównie sugerując się własnym podejściem - o ile piękniejszy byłby świat, gdyby każdy mógł przeżywać otwarcie emocje, które tłumi w sobie, bez obawy przed wyśmiewaniem innych, przed ocenianiem. Tak jak napisałaś - każdy ma w życiu chwile, gdy smutek przejmuje kontrolę nad światem, głównie tym w głowie, ale życie to na szczęście nie tylko pasmo złych chwil. Oczywiście mówienie komuś, komu jest smutno, o tym, że w świecie dzieją się również piękne rzeczy niewiele zmieni w jego podejściu i myśleniu, ale brakuje dzisiaj takiego zwyczajnego, bezinteresownego wsparcia, współczucia, bez rad, bez ocen. Życzę podmiotowi wytrwałości w poszukiwaniu swojego prawdziwego oblicza - bycie sobą i lubienie siebie to jedna z najważniejszych kwestii w życiu człowieka.