Deszcz
leje rzęsiście.
Deszcz przystroił szyby
kroplami perliście.
Przyklejona do okna nosem,
nie płaczę razem z deszczem.
Świat cieszy się z deszczu.
Nabrał tajemniczego uroku.
Na drzewa opada szelestem liści,
gałęzie drzew radosnym uściskiem
pieści.
Korony drzew przystroił poświatą
diamentową.
Słychać wokół melodię deszczową.
W górę łebki wznoszą kwiaty,
pokazują czar niezwykły, w barwy
bogaty.
Nie smuć się, gdy deszcz pada,
świat w kolorowy zmieni.
Przyroda życiem tętni.
Zza chmur wyjdą promienie słońca.
Pryśnie deszczowa chandra,
ludzi męcząca.
Słońce blaskiem olśni otoczenie.
Przyniesie z sobą tylko radosne
wspomnienie.
Świat zobaczysz piękny, deszczem
odrodzony, z kurzu i melancholii
oczyszczony.