Mi ciebie równierz :)

Właściwie tak, zdejmowanie po kolei warstw romaitych naleciałości... Chciałabym powiedzieć, że niepotrzebnych, ale w moim przypadku bez nich trudno byłoby mi znaleźć drogę do siebie. Miło Cię "widzieć" Piotrek :) Pozdrowienia

Thanks Zole! ;) eUściski :)

Dziękuję :) Pozdrowienia ślę.

Dzięki Panowie. Pomyślałam sobie, że można byłoby ten lejek odwrócić, wtedy mielibyśmy górę, na szczycie której JA byłoby początkiem, źródłem przeradzającym się powoli w rzekę naszej iluzorycznej tożsamości. Pozdrowienia.

Suvi, właśnie przeczytałem na wiki anatomiczną definicję lejka :) Nazwa łacińska mnie powaliła - infundibulum (jak częśc jakiegoś zaklęcia ;) Natomiast opis... :) Przekonał mnie, że Twój lejek, to ego, do którego możesz wrzucić cokolwiek, nawet swoją uwagę, skupioną na szukaniu swojego "JA" :)) Powodzenia, to chyba najlepszy kierunek - przez ego do gwiazd ;)

LEJEK (łac.: infundibulum :) - "anatomiczna część międzymózgowia, proksymalnie będąca przedłużeniem guza popielatego, natomiast dystalnie przechodząca w tylny płat przysadki. Światło lejka łączy się z komorą trzecią – jest to tzw. zachyłek lejka. W lejku przebiegają aksony komórek nerwowych zlokalizowanych w jądrach nadwzrokowym i przykomorowym podwzgórza, które transportują i magazynują hormony wytwarzane w tych jądrach: wazopresynę i oksytocynę."
:)

Wtrącę się, bo przypomniałeś mi tym degradowaniem lejka do poziomu maszynki do mielenia mięsa ;) wiersz Tadeusza Różewicza "Nowy człowiek":

Nowy człowiek
to ten tam
tak to ta
rura kanalizacyjna
przepuszcza przez siebie
wszystko

Wybitnie się wyraził podmiot o innym podmiocie, raczej zbiorowym, więc ciekawe, czy nieświadomość zbiorowa, to tego drugiego podmiotu - zbiorowego - ego?... Cóż, cóż ono? Czy zbiorowe, czy indywidualne, to zdaje się jedynie funkcyjna część, bardziej należąca do materii, niż świadomości, duszy, czy, jak wolisz- niematerialnej istoty, jaką w istocie jesteśmy (oczywiście, to moje osobiste przekonanie). Ego pełni funkcję agenta matrixa w nas, a z tego może wynikać tylko to, że poszukiwanie w lejku "Ja" przez podmiot Suvi, nie dotyczy ego. "Ja" to właściwy twórca opowieści w rzeczywistości człowieka, jaka by ona nie była. Dzięki "ego" może bezpośrednio w niej działać, ale... Coś poszło widać nie tak, że zapomnieliśmy, kim właściwie jesteśmy, a podszepty z odpowiedzią sprawiły, że jesteśmy pewni posiadanej odpowiedzi, której może nawet nigdy nie spróbowaliśmy sformułować sami.
No taki lejek mi, widzisz Kornelu, się wysnuł z lektury Twoich i Suvi słów :) Cóż, mogę tylko zapewnić, że wiem, co chciałem powiedzieć :) Pozdrawiam Was oboje

Przyjmuję, dziękuję ;))

Zapomniałam o tej możliwości, więc dziękuję Wam Obojgu, Podlascy Poeci ;) Za miłe słowo także, rzecz jasna! :) Pozdrościski!

Jak najbardziej :) Zalogowałam się po to tylko, by taką właśnie zmianę zasugerować. Suvi, bardzo ładny wiersz obrazkowy :) Radek, gratuluję spostrzegawczości :) Oboje Was pozdrawiam z pięknego Podlasia :))

Cieszę się, dzięki :) Pozdrówki Marku

Dziękuję Broniu! Uroczego popołudnia :)