I ujrzałam
a oto niby most
łączący tu i teraz
siedem naczyń szklanych
a każde ma swą miarę
i kształt odmienny

I podniosłam
pierwsze
puste
napełniające się
w miarę patrzenia

aż przelało się
goryczy
kroplą

a oto
zabrzmiała trąba
a anioł
podał mi drugie naczynie
wysokie i wąskie
parzyło
upuściłam
a szkło rozprysło się

i
zabrzmiała trąba
a trzecie naczynie
jakby wazon
roztoczyło woń
która silnie mnie przyciągała

zbliżyłam się więc
kalecząc stopy
o odłamki

i ujrzałam
a oto w naczyniu
kwiaty purpurowe
szmaragdowe
złote

lecz kiedy
wyciągnęłam ku nim rękę
buchnęły płomieniem
spopieliwszy się

i zabrzmiała trąba
a dym opadł
odsłaniając czwarte naczynie

lecz ja zawiedziona
nie zrobiłam ni kroku
ni ruchu ręki

lecz nie mogąc
długo znieść bezruchu
i zrozumiawszy
że innej drogi nie ma
postąpiłam w przód
a poczuwszy palące pragnienie
uniosłam naczynie
i przechyliłam ku ustom
a kropla najczystsza
dotknęła moich warg
spierzchłych
momentalnie orzeźwiając
wypaloną wolę

i zabrzmiała trąba
a przed sobą ujrzałam
dziecko
które podało mi
kolejne naczynie
wypełnione oliwą
którą nasmarowałam
skaleczone stopy
a rany i ból zniknęły

a kiedy uniosłam wzrok
zabrzmiała trąba
a anioł podał mi szóste naczynie
pełne blasku
który rozświetlił ciemność

i ujrzałam
drugi brzeg rzeki
tuż za ostatnim naczyniem
więc pospiesznie chwyciłam je
nie czekając na dźwięk trąby

a było one
podzielone na pół
łaknieniem i nasyceniem

a wtedy
zabrzmiała trąba

i ujrzałam
a oto niby most
łączący tu i teraz
siedem naczyń szklanych...