Twoje Wiersze - Ten listopadowy dzień

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

15 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

_wena_

2024-10-18

Zmarli potrzebują naszej pamięci, modlitwy i światełka do nieba i nic więcej im nie trzeba.
Komercja kwitnie dzięki tym, którzy nie znają umiaru. Na mnie nie zarobią, bo bliższy mi minimalizm, niż dekorowanie grobów na pokaz.
Serdecznie pozdrawiam :)

Przeboski Mandaryn

2024-11-16

Dziękuję pięknie

Bożena Joanna

2024-10-17

Komercja wkracza w każdą dziedzinę życia. Sztuczne kwiaty i wymyślne znicze nie zastąpią pamięci i smutku bliskich dotkniętych stratą. Ty również widzisz ziemię, która cierpi. Trudno zaprzeczyć, ten wiersz odbieram jako apel do sumienia każdego człowieka.
Pozdrowienia!

Przeboski Mandaryn

2024-10-17

Dziękuję ślicznie

Izka1^(*)

2024-10-15

Udane połączenie refleksji filozoficznej z poetycką obrazowością. Utwór delikatnie krytykuje współczesne praktyki związane z obchodzeniem Wszystkich Świętych, wskazując na ich komercjalizację i oddalenie od pierwotnego znaczenia. Bardzo dobry wiersz. Pozdrawiam serdecznie

Przeboski Mandaryn

2024-10-17

Dziękuję pięknie

Viola Arvensis

2024-10-15

Super piszesz. jak zawsze niebanalnie.

Przeboski Mandaryn

2024-10-17

Dziękuję ślicznie

Rusticus ^(*)

2024-10-15

Etnowigantycznie

Przeboski Mandaryn

2024-10-17

Dziękuję bardzo

MadziaLena

2024-10-14

Tak bardzo dziś brakuje tej dawnej prostoty 1 listopada, zapachu świerku i żywych ogni, ciepła modlitwy 🍁 Pozdrawiam

Przeboski Mandaryn

2024-10-17

Dziękuję pięknie

sturecki

2024-10-14

Skoro ten to poniedziałek, a tymczasem... Wiersz przywołuje atmosferę zbliżającego się święta pamięci, kiedy lordowie z parafiną, czyli znicze, zaczynają swoją ceremonię. Kwiaty, ciężkie od smutku, zapełniają przestrzeń, a nagrobne oracje nie słabną. Ziemia, przesycona tą doroczną tradycją, zdaje się nie mieć już dla siebie miejsca. Choć ubywa prostoty, a przybywa blichtru, pozostaje nadzieja, że kiedyś będzie lepiej – choć trudno w to uwierzyć w obliczu codziennego rytuału.

Przeboski Mandaryn

2024-10-17

Dziękuję bardzo

Elżbieta

2024-10-14

Właśnie! Raz do roku, trzeba zastawić
Pozdrawiam, Mandarynie:)⭐

Przeboski Mandaryn

2024-10-17

Dziękuję ślicznie

JoViSkA

2024-10-14

Teraz jest blichtr zamiast ważnego symbolu...
Pozdrawiam

Przeboski Mandaryn

2024-10-17

Dziękuję ślicznie

Moona@

2024-10-14

Ten "wyścig na najlepiej przystrojony grobowiec" jest trudny do niezauważenia.
Lubię nocny cmentarz rozpalony zniczami.
Ale w tym roku będzie mi pierwszy raz trudniej.

Przeboski Mandaryn

2024-10-17

Dziękuję pięknie

Eleanor Rigby

2024-10-14

Przeczytałam kilka Twoich wierszy bo ten przyciągnął moja uwagę wyważoną ironią.
Masz swój rozpoznawalny styl, widać ten dystans do zjawisk i sytuacji, które negujesz.
I uśmiechnęłam się do Twojego wpisu powitalnego. szczególnie o lampce szczęśliwego winogrona, bo mam wiersz cos w ten deseń w temacie;
Na zmrużonych powiekach nocy
ulubione moje ćmy przysiadły
wino w lampce błyszczy bordowo

nim zasnę zawieszę na gwiazdach
(ach jakie mnóstwo ich dzisiaj)
myśli posępne i wiersze

i obcować będę z tobą jak
niebo z księżycem w pełni
jak z wodą trzcina chybotliwa

nocą nad jeziorem - wiem
twoje oczy mają kolor gołębi
ja jestem winogronowo szczęśliwa