Demony i potwory "z szafy" są tutaj dosłownie potraktowane. W pewien sposób, czuć że ta szafa to niekoniecznie przestrzeń a portal, który ma być kreacją naszego snu, jako że wtedy demony mają otwarte wejście. Chociaż wiem, że to jest wiersz pisany dość dosłownie, mi osobiście wydaje się to być portret zmagania się z samozaparciem ukrywanych przed sobą słabości i strachów. Wiadomo że szafa ma słabe zamki, i zaciskanie ust by przypadkiem pewne demony nie zaistniały za pomocą naszych słów czy myśli jest doprawdy syzyfową pracą. Szafa to nasz głowa, a demony to NASZE myśli- są tak brzydkie jakimi je sobie chcemy wyobrażać.

Wiersz jest niebieski, wiec co do uwag korekcyjnych:
radziłbym poprawić końcówki z "a" na "ą" ->mgła, pięta achillesowa .
postaci -> postacie
żenie -> że nie
poza tym unikałbym tego typu powtórzeń :czarne i szare ;ciemne spowite mgła postaci .
Poza tym widzę iskrę zgłębiania tematów w poetycki sposób ;) oby tak dalej. Trzymam kciuki !

Ze swoimi demonami zawsze trzeba walczyć do końca. Każdy ma jakieś, nawet, jeśli się nie przyznaje.
Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)