Twoje Wiersze - cześć i chwała

cześć i chwała

wolny

2025-10-02 08:28

moje życie trwa w paradoksie
umierałem rano przed wizytą
lekarz przepisał trampki i witaminę C

stoję z boku coś przygniata mnie
bym się schylał klękał
przed ołtarzem bożka
oddał cześć i pokłon

wierzę w Swojego Boga wciąż rankiem
źle się czuję pachnie jesienią
coś jednak nie pozwala chorować

byłem z dobrymi żołnierzami
teraz niby wolny wciąż poddany
kraj bronić to we mnie tkwi

są ciernie są fazy i niebezpieczne zabawy
są miejsca rzadkie włosy drę z głowy
czuję niedosyt pachnie jesienią i dobrze

autor

Yaro

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

sturecki

cztery dni temu

To wiersz, w którym codzienność miesza się z paradoksem – choroba z trampkami, wiara z pokłonem, wolność z poddaniem. Pokazuje, że życie to nieustanny balans między słabością a siłą, między obowiązkiem a własnym oddechem. Człowiek niby wolny, a i tak zawsze coś go przygniata, tylko jesień pachnie jak lekarstwo.
6/5

Yaro

trzy dni temu

Dokładnie tak jak w komentarzu u Ciebie.

Pokaż mniej

Logowanie

cześć i chwała

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji