Co to za miejsce pytam wciąż siebie
Gdzie nadziei tak wiele a wiary tak mało
Wolność, ta wolność to jednak więzienie
Z krat ludzkich łap cele zbudowano

To kult jednostki gdzie równy i równiejszy
A słabszego na ulicy wytykają palcami
Szarość wciąż szarość, kolor jaśniejszy
To towar niedostępny towar dla wybranych

Codziennie mijam te same czarne cienie
Snują co dzień bez celu przez czarne ulice
Pusty mają wzrok i puste kieszenie
Od piękna tego świata pękają mi źrenice

Gdy wrócą do domu to padną na łóżko
Ostatkiem sił skleją marne swe powieki
Nic się nie przyśni znowu ich poduszkom
Dom praca dom praca po wieki

Budzę się dzisiaj, szarość na ścianach
Szare okno szary świat szara Ty obok
Nowa kartka kalendarza to jedyna zmiana
Wszystko inne jak co dzień pozostaje sobą

Śpiące dziecko, ostatnia moja iskierko
Oddychasz tak spokojnie, nie szare
Jesteś mego życia jedyna zmienną
I tylko przez Ciebie nadal tu zostanę