Twoje Wiersze - Dopełnić do pełni

Dopełnić do pełni

biały (bez rymów)

2022-08-27 23:32

Blask księżyca
Ktory już nie jest w pełni
Mrozi mnie

Księżycowa tarcza
I Twój zegarek na ręce
Są rozbite jak My

Księżyc...
Powoli zmienia się w sierp
I...
Jest już jak ja;
Ostry,
Pusty w połowie,
Niedopełniony
Coraz węższy

Ale

Musi nadejść kolejna pełnia
Tylko trzeba dać jej czas
I pozwolić komuś
Wypełnić tę pustkę
Którą wyciąłeś w mym sercu odchodząc

Nawet najostrzejszy sierp
Stępi solidna, srebrna tarcza
Blaskiem oświetlając mrok.
Cykl życia.

autor

Chciałabym

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

konvalove

2022-08-28

Smutny wiersz o rozstaniu... wiesz, tak sobie myślę, że nikt nie będzie do końca w stanie wypełnić pustki, którą ktoś nam wyrył w sercu. Ta pustka, ten brakujący element to inaczej: doświadczenie. Doświadczamy rozczarowań, smutku, żalu, które zostawiają w nas poczucie pustych, wyrwanych miejsc, ale dzięki temu poznajemy też siebie. Gdy pozwolimy komuś następnemu nas pokochać to niechże nie będzie on łatą na tych dziurach, tylko niech sprawi, że te dziury nie będą nam dokuczać, a przecież jesteśmy my cali do pokochania, bo nigdy nie zostają z nas same strzępy. Chwilowo możemy się tak czuć, ale tak jak piszesz w wierszu - to czas pozwala nam zebrać ponowne siły, uodpornić się i pozwolić na ponowne otwarte serca. Poruszający wiersz jak widzisz, lubię takie. Pozdrawiam!

Pokaż mniej

Logowanie

Dopełnić do pełni

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji