Nie wiem, czy piękne wspomnienia mogą ożywić oschłość serca, ale zapewne mogą temu sercu przesłać pozytywny impuls. Może tyle właśnie wystarczy, żeby ożyć. Kto wie...
Eremy w zakonach kontemplacyjnych eremickich, to zazwyczaj małe domki, do których przylegają niewielkie kawałki ziemi pod uprawę warzyw. Względnie jakąś małą szopka na narzędzia. Jest to więc pewna przestrzeń życiowa. Z akcentem na "życiowa". Samotność kojarzy się na ogół potocznie jako odosobnienie zupelne, które jest nierozerwalnie powiązane z cierpieniem duszy. A to już jest trochę inna rzeczywistość niż życie eremity. Takie bardzo mocne zacieśnienie własnej przestrzeni życiowej, w której jest już tylko miejsce na ból, to jest raczej depresja. Samotność, choć jest trudna, jest jednak bardziej przestrzenią życia, przestrzenią spotkania z Bogiem, przestrzenią poznawania prawdy o sobie, przestrzenią dojrzewania duchowego. W takiej przestrzeni najwięcej miejsca zajmuje nadzieja i miłość, które się przepychają. Wiara kopie grządki w warzywniaku, a cierpienie i ból niedzą na krześle pod krzyżem. Czyli tam, gdzie ich miejsce. Erem nie może być piekłem. Inaczej traci swoją głębię.
Pozdrawiam Cię, Marku. Hej ho! 😊🙋‍♂️

Też mrużę oczy po przeczytaniu Twojego wiersza, daje do myślenia i nie zaburza przeszłości...

Soczysta subtelność.

Bardzo interesujący i trafnie napisany.
Z pozdrowieniami

Czasem takie wyciszenie jest potrzebne, ale z drugiej strony samotność potrafi uprzykrzyć życie! Pięknie i subtelnie o samotności 😊Pozdrawiam Marku serdecznie 😊⭐🍀

Wiersz przepełniony smutkiem i tęsknotą za tym, co było, a może za tym czego nie ma i nigdy nie będzie? Pięknie napisane, pozdrawiam Cię

Wiersz taki jakie lubię najbardziej. Naprawdę świetny, tak mnie jakoś plenerem wspomnień zatrzymał ciszą...
Pozdrawiam Marku ciepło - Bezka :))🦋🦋🦋

Przepiękny, delikatny, smutkiem opleciony.
Pozdrawiam serdecznie:)

Jest coś nieuchwytnego w Twoim wierszu, co udało Ci się na chwilę przytrzymać... pięknie!

Ech! Marku zamyśliłam się... piękny wiersz, tylko w puencie trochę smutny!
Serdeczności, Marku :-)⭐