Twoje Wiersze - pogaduszki

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

13 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

JoViSkA

2025-04-10

Przeuroczo :))
Pozdrawiam serdecznie Leniu

Przeboski Mandaryn

2025-04-10

Bardzo fajny wiersz

Izka1^(*)

2025-04-10

Urocza i lekka miniaturka poetycka, pomysłowa personifikacja natury.Zakończenie w formie pytania dodaje wierszowi subtelnej dwuznaczności i zaprasza do interpretacji. Co to jest właściwie cisza? Kiedy nic nie słyszymy? Chyba nie oto chodzi, a właśnie o to , jak w Twoim wierszu: odgłosy natury, ucieczka od cywilizacji. Pozdrawiam z podobaniem

LydiaDel

2025-04-09

No chciałaś posłuchać ciszę w ogrodzie, ale to niemożliwe bo tak spokojnie w Twoim ogrodzie nie jest. Tyle odgłosów, cały czas coś się dzieje, a Ty to pięknie opisałaś. 6/5 Serdeczności

Motylek78

2025-04-09

ja lubię podglądać
moje tulipany
jak listek po listku
łodyga po łodydze
pąk po pąku
wędrują ku kwiatu

piękny wiersz
lubię ogrody....
Pozdrawiam serdecznie 🦋💙

Czasem

2025-04-09

Świetna puenta!

sympatyczny, leciutki wierszyk. Pozdrowienia!

la clamot

2025-04-09

cisza do różnych sytuacji prowadzi i różnym sytuacjom towarzyszy
oby pozytywnie działała
ładny wiersz

kłaniam się
wszystkiego dobrego

samisen

2025-04-09

Uroczy wiersz i pogaduszki…
najlepiej gdyby spokój beztrosko żył z ciszą
na wolności w jednej chwili
czule oplatając pogodę ducha :)

Pozdrawiam

klaks

2025-04-09

Lekko i przyjemnie jak na wiosenna ciszę przystało :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Monia

2025-04-09

Bardzo pomysłowe wykonanie pozdrawiam serdecznie 😉👍

Larisa

2025-04-09

Wiosenne pogaduszki... z żartobliwą puentą!
Serdecznie pozdrawiam

Elżbieta

2025-04-09

Nie ma w naturze ziemskiej ciszy absolutnej, ale odgłosy natury potrafią relaksować, mimo że i one potrafią być głośne, wystarczą dwie sroki skore do awantur, i wtedy trudno o błogą ciszę. Puenta utworu jest błyskotliwe żartobliwa, świetna!
Pozdrawiam serdecznie, Leniu:)🌟

sturecki

2025-04-09

Dobrze, że autorka siedzi sobie czasem i myśli-pisze, jak to ta cisza w ogrodzie wcale nie taka cicha – gada sobie z ptakami, przekomarza się z wiatrem, a wieczorem jeszcze romansuje ze świerszczem. A ten cały spokój, co niby taki stateczny, zaczyna się dąsać, bo nie może dojść z nią do ładu – czy to ona taka swobodna, czy to on za bardzo się napina.
Z mojej strony – wszystko tu buzuje, choć na pierwszy rzut oka wydaje się spokojne jak staw bez fali.
6/5