X
Wiek XXI
nieregularny
2019-12-02 22:01
Wymęczeni, wygłodzeni
W swoim świecie
W telefonie
Uśmiechając się do świata
Po drugiej stronie
Na bliskość pozamykani
Dźwiękami zagłuszani
Oglądając przez szyby
Razem z nami świat płynący
Nie chcąc
Nie wiedząc
Nie czując
Ogłupieni podróżując
Nieczułością nieprzejęci
Chociaż raz zobaczyć siebie
Uśmiechniętych i szczęśliwych
W świetle neonów promocyjnych
Szczerych
I prawdziwych
Śmierć zajezdnia
Koniec trasy
W swoim świecie
W telefonie
Uśmiechając się do świata
Po drugiej stronie
Na bliskość pozamykani
Dźwiękami zagłuszani
Oglądając przez szyby
Razem z nami świat płynący
Nie chcąc
Nie wiedząc
Nie czując
Ogłupieni podróżując
Nieczułością nieprzejęci
Chociaż raz zobaczyć siebie
Uśmiechniętych i szczęśliwych
W świetle neonów promocyjnych
Szczerych
I prawdziwych
Śmierć zajezdnia
Koniec trasy
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
1 raz
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Galba c.(*)
2023-03-07
Wiersz o przemijaniu na mój gust. Bardzo ciekawy.
Mitylene
2019-12-04
Wiersz ciekawy, pełen refleksji o tym, co nieuchronne i w jakim kierunku zmierza świat. Myślę, że puentą tego wiersza jest to, że "zamykamy się" na świat i drugiego człowieka, gubiąc to co istotne i bezpowrotne. Motyw zajezdni przyrównany do śmierci bardzo dobitnie podkreśla problem "opętania" człowieka niezwykłym w swojej "zwykłości" przedmiotu.
Chris(*)
2019-12-03
Wiersz na czasie a obserwacje płynące z wiersza jak najbardziej trafne. Osobiście noszę komórkę klasyczną więc można powiedzieć że jestem niedzisiejszy ;) Problem jest złożony, a presja smartfonów ma więcej niż jeden wymiar. Wśród nastolatków domyślam się to obciach nie mieć smartfona, w dodatku napakowanego nowinkami technicznymi. Tylko potem idę uliczką osiedlową i jest piękny letni dzień, trawa soczyście zielona i widzę grupkę, na oko licealistów i każdy z nich zahipnotyzowany smartfonem, Jakby nieobecni w grupie. Przechodzę niezauważony i mam ochotę rzucić "co, pokemony?" ;)
2019-12-03
Dokładnie :) A obserwacje biorą się z podróży autobusami (chyba łatwo to rozgryźć) gdzie już w ogóle nie ma opcji zobaczyć kogoś bez telefonu, co jest czasem aż (o ironio)
niesamowitym zjawiskiem.
niesamowitym zjawiskiem.
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności