Czy mam jeszcze czas?
By zrozumieć siebie, potrzebna mi większa wiedza.
Skręcam w lewo, idę naprzód, zatrzymuję się, rozglądam.
Czy stan zagubienia jest normalny? Naturalny i nieunikniony?
Jestem młoda, więc bagaż doświadczeń mam niewielki.
Jestem młoda, więc mam jeszcze czas.
Jestem młoda, ale czy mogę zwlekać wieki?
Mam nadzieję, że zorientuję się w czas.
Jestem młoda, a jednak słychać tykanie zegara.
Jestem za stara, by się długo zastanawiać.
Jestem za stara, by cokolwiek zmieniać, powątpiewać.
Bo czasu szkoda, bo to nie pora, bo mój czas przeminie.
Skąd zatem wiedzieć, dokąd zmierzam, czy mam biec?
Chcę wreszcie móc odetchnąć, zaczerpnąć wdech.
Gdy pragnę nowego początku, to nie może być koniec,
Dajcie mi odpocząć, zbędny jest ten pośpiech.