Nie jestem jak ziemia
nie mam umiejętności i mocy
leczyć i zapomnieć o wszystkim
przez resztę pór roku.
Kiedy rzeczywistość przecina moją przeszłość
w nagłym namyśle z niemożliwym wnioskiem
łamie spójność moich wspomnień.
Potrafię połączyć luki w czasie z tkanką bliznowatą,
uparta i twarda jak ścięgno,
ale wciąż czuję ciepło.
Wciąż czuję, jak płonie z gorączką
nowa pustka, pustoszy mnie od srodka
gdy próbuje znaleźć
więcej, niż bolesne prawdy
między skorupami zepsutych myśli.