spotkanie dusz
a przecież znałam
z przeszłych snów
z drżenia serca
z ciszy
która mówi więcej niż
setki słów
Twój głos
niczym wiatr
przez liście mojej duszy
układa wszystko na
swoje miejsce tam
gdzie od dawna byto pusto
nie pytam losu "dlaczego"
nie boję się choć przy
tobie przecież drżę
bo gdy jesteś
wszystko co trudne - milknie
widzę nas
w lesie pełnym zieleni
zrobimy to gdy świat
nasz się zmieni
z dziećmi jak światłem -
z misją której jeszcze nie znam
ale już ją czuję w sobie
nie jesteś tylko mężczyzną
jestes lustrem mojej duszy
i może nie umiem nazwać
tego ale wiem
to coś więcej niż przypadek
jeśli życie to droga
Ty jesteś tym
przy kim nie boję się iść
przy którym czuję
się sobą
a moje instynkty
wyostrzają zmysły
działasz jak zapalnik
jestes iskrą która
rozpala płomień
który jest wynikiem wyobraźni autora,
a nie bezpośrednim odzwierciedleniem rzeczywistości.
Autorzy mogą tworzyć wymyślone postacie,
wydarzenia i miejsca, które nie istnieją w realnym świecie.
Fikcja w wierszu może przyjmować różne formy,
od prostych opowiadań wierszowych
po bardziej złożone i metaforyczne konstrukcje.
proszę o tym pamiętać czytając moje wiersze