Twórczości zniszczyć się nie da bo zawsze pozostanie w jakiejś formie a i w pamięci.
Pozdrawiam Krzysztof 🌟👍

Czy przechodzą bez echa- bym polemizowała. Lubię wracać do wierszy osób, które cenię, między innymi do Twoich Krzysiu. Są wyjątkowe i niebywale ciekawe. Lubię różnorodność tematyki, którą podejmujesz :) Chyba dlatego, że u mnie melancholia wiedzie prym i nie umiem jejj się pozbyć:) Podoba mi się puenta na koncu Twojego wiersza, ten motyw odnalezienia drogi do siebie- myślę, ze jest niezmiernie ważny.Pozdrawiam :)

Mężczyźni mają ciekawe to i owo które pozwala wyrzucić na wierzch odczucia bez ogródek

Ciekawa refleksyjna miniatura zatrzymuje i skłania do przemyśleń :))
Pozdrawiam serdecznie :)

Top👏

Ciekawy wiersz. Zwięzły, a jednocześnie treściwy. Przez poezję możemy też odnaleźć drogę do siebie...
Pozdrawiam serdecznie :)

więc nic nie usuwamy ..wiersz fajny to go zostawiamy ... pozdrawiam serdecznie ...

Wiersz zawsze znajdzie swoją drogę... do czytelnika, dotrze tam, gdzie powinien.
Poezji nie można wyplenić jak chwasty. Zawsze "odrośnie", nie da się, bo czerpie swoją siłę z duszy. Dusza zawsze się odradza...
Dla mnie Twój wiersz jest głęboki, refleksyjny. Jest spojrzeniem na siłę poezji.
Nasuwa mi się porównanie do ogrodu, gdzie wszystkie rośliny chcą zakwitnąć. Podobnie jest z wierszami. Ogród, to nie są tylko same różane krzewy... tam rosną także chwasty... niektóre zresztą też są piękne i cieszą oko.
W tytule jest "z" wierszem, co sugeruje, że niektórzy poeci mogą się czuć ze swoimi wierszami jak na wygnaniu, czyli osamotnieni ze swoją twórczością... z różnych przyczyn. Jednakże są i nie dają się "wyplenić". Mogą czuć, że nie pasują do danego ogrodu, ale są i są ich wiersze. Na tym polega różnorodność i piękno poezji.
Piękny, wielopłaszczyznowy wiersz!
6/5.
Serdecznie Cię pozdrawiam

. Mimo swojej zwięzłości, wiersz jest niezwykle treściwy i wielowymiarowy. Spania do myśl nią. Lubię takie miniatury. 5/6 Pozdrawiam serdecznie

Wyplew - nie znam takiego słowa

Tak, choć nikt nie woła, i tak znajdę ścieżkę dla siebie ... Mówisz o samotnym przechodzeniu, które nie gasi uporu w sercu, i że nawet bez oklasków można znowu wypuścić nowe pędy.
6/5