Żyłam nie dbając o to czy dumę wniosę do serc Waszych. Chciałam dla siebie świat sobie przywłaszczyć. A przecież nie należy on do mnie ani trochę. Jestem najemcą nim stanę się prochem. Proszę wybaczcie mi pychę moją. Bądźcie jak dawniej przyjazną ostoją. Jak chmurka leciutkim puszkiem na sercu. Łaskoczcie mnie czule w moim życia końcu. Zatańczcie ze mną mój ostatni taniec. Trwający wiecznie jak dla świętego różaniec. Pragnę umierać codziennie by spotkać Was. Moich przyjaciół na wieczny czas.