Twoje Wiersze - Szkic

Szkic

obrazkowy

2018-11-06 00:48

Czy mogę narysować Panią?
Pani zmarszczki
Póki nie przeorają twarzy
Na wylot
Czy zgodzi się Pani
Bym uśmiech ujęła w kreskach kilku?
Usmiech, co się błąka po ustach wyschniętych
Jak cień wrony po kamieniach
I tą falę siwizny, co na ramię spływa w nieładzie
Choć usilnie starała się Pani
Ujarzmić ją pajęczymi nóżkami wsuwek
Oko
Zakrzepłą w białku tęczówkę
Bladoniebieskie zmatowiałe szkiełko
A na koniec
Pani poskręcane dłonie
Jak korzenie
Uparcie wrosłe w życie
Ostatkiem sił kruszące przeznaczenie

autor

Magda_lena

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: czerwony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

[ GALBA ]^(*)

2023-11-05

Po przeczytaniu moje serce drgnęło znacząco przyznam...

Mitylene

2018-11-11

Uchwyciłaś tym ciekawym wierszem nieuchronną chwilę przemijania. Ostatnie wersy dosadnie ukazują jak kurczowo ludzie próbują trzymać się życia....ostatkiem sił a jednak.....przeznaczenie wygrywa. Wzruszył!

Chris^(*)

2018-11-08

Dość niezwykły szkic. Człowieka który niknie, znika w naszych oczach.
Trochę tak jak z analogową taśmą video, każda kopia jest coraz mniej ostra, i mniej ostra, coraz mniej wyraźna aż zostanie "biały szum".