X
Są chwile ostre jak sztylet
wolny
2019-04-25 18:06
Nie mów, że czas zagoi rany.
Wszystko się miesza. Dzisiejsze
wzloty jutro nie zostawią śladu.
Kilka krótkich błysków - nic więcej.
Powracam do obrazu Bruegela
„Pejzaż z upadkiem Ikara".
Ludzie zajęci pracą nie dostrzegają
tragicznej śmierci, nie słyszą krzyku
- przerażające zobojętnienie.
Wiem, które ścieżki zacieniają słowa.
Dlatego pytam o przestrzeń,
szukam rzeczy stałych i czystych,
ale potrzebne jest twoje rozumienie.
Wtedy pokocham każdą cząstką
siebie; zobaczę jak nocne niebo
przechodzi w szafir i przywraca życie
Ocena wiersza
Wiersz nie został jeszcze oceniony.
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Chris(*)
2019-04-25
Witaj Ada. Pozwoliłem sobie odszukać ten obraz.
"przerażające zobojętnienie". Rozumiem że to dosłowne. Nie ma takiego odbioru tego obrazu. Raczej widzę ludzi pochłoniętych swoim życiem, pracą, a w tle rozwija się dramat. Może i obraz na swój sposób jest okrutny, ale okrutny prawdą. Można go łatwo przekładać na duszę człowieka, może "krzyczeć" w tłumie ale nikt tego nie zauważy, w sumie nie będzie w stanie, tłum jest pochłonięty...życiem.
"nocne niebo przechodzi w szafir"
Urzekło, zabieram.
:)
"przerażające zobojętnienie". Rozumiem że to dosłowne. Nie ma takiego odbioru tego obrazu. Raczej widzę ludzi pochłoniętych swoim życiem, pracą, a w tle rozwija się dramat. Może i obraz na swój sposób jest okrutny, ale okrutny prawdą. Można go łatwo przekładać na duszę człowieka, może "krzyczeć" w tłumie ale nikt tego nie zauważy, w sumie nie będzie w stanie, tłum jest pochłonięty...życiem.
"nocne niebo przechodzi w szafir"
Urzekło, zabieram.
:)
2019-04-25
Tak, zgadzam się. Każdy jest zajęty swoim życiem. Nie ogląda się na boki, nie dostrzega tragicznej śmierci - życie toczy się dalej. Ale czy to nie jest właśnie obojętność? czy my jej nie doświadczamy? Przesłanie obrazu można interpretować na wiele sposobów, ale nie Ikar jest głównym bohaterem tylko społeczeństwo. Dziękuję Chris, że tak wnikliwie pochyliłeś się nad wierszem:)
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności