Pędzę z przywitaniem - cześć!

Wiersz bardzo życiowy, i przyznam, że po przeczytaniu w mojej głowie zrodził się podział tych trzech kwestii, które poruszasz wyżej, na takie: picie z pustej szklanki - wiara, zima bez okrycia - nadzieja, rozbity kubek - cierpliwość. Te trzy kwestie, coś jak przepis na życie, otoczyłaś z jednej strony przyziemnymi przykładami, a jednak przy głębszej refleksji są świetnymi metaforami. Pusty kubek może być odzwierciedleniem pustej duszy człowieka - tutaj również można wierzyć, że przebywanie z taką osobą może z czasem ją zmienić, a pustkę mogą wypełniać wartości. Rozbity kubek - rozbite serce, też metafora. W każdym razie podoba mi się Twój wiersz; jest dość krótki, ale intensywny, pozostawia w czytelniku bardzo ciekawe refleksje. Mam nadzieję, że miło spędzisz czas na naszym portalu, i że znajdziesz tu wiersze, które i Ciebie zaciekawią. Pod takimi dobrze jest zostawić słowo od siebie. Póki co serdecznie pozdrawiam!