Twoje Wiersze - Gra z ogniem

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

17 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

klaks

ponad dwanaście godzin temu

Niestety, czasami człowieka może ujarzmić tylko więzienie.
Pozdrawiam serdecznie

ajw

ponad dwanaście godzin temu

Mocna miniatura bez jednego zbednego słowa. Niby wiersz o ogniu - dzikim, pierwotnym i nieujarzmionym, ale tak naprawdę o nas, ludziach, bo bywamy tak jak ogień niebezpieczni dla innych i siebie samych. Podoba mi się ta fraza: „Niosą w sobie iskrę boskości”, która stawia człowieka między sacrum a destrukcją.

Nicotykanie^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Dualizm jest pięknym zjawiskiem.
Mądrzy ludzie mówili: jeśli czegoś możesz dotknąć i zobaczyć, możesz to ujarzmić.
Człowiek z natury jest trudny — można go poskromić prostymi potrzebami,
lecz i tak zawsze będzie szukał w sobie wielkości, celu głębszego
niż samo umieranie.

[ GALBA ]^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Przeciwności i skrajności to wizytówka człowieka i co począć gdy gatunek ów lubi się w tym pławić...
Pozdrowionka z podobaniem 🌟👍

Monia

ponad dwanaście godzin temu

Z ludźmi i z ogniem trzeba ostrożnie pozdrawiam serdecznie 😉

Izka1^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Zdecydowanie — ogień grzeje, a ludzie potrafią spalić 😉 Dziękuję za komentarz i serdecznie pozdrawiam!🍁

LydiaDel

dzień temu

Człowiek jest paradoksalny. To samo serce potrafi kochać i nienawidzieć. Ta sama dłoń pięści i karci, kształtuje i zarazem niszczy. To jest w naszej naturze. Refleksyjny wiersz. 6/5 Serdeczności

Izka1^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Tak, nasza natura jest pełna sprzeczności, a w tym właśnie tkwi jej siła i zagadka. Dziękuję za refleksję i ciepłe pozdrowienia.🍁

Waldi1

dzień temu

pełno jest takich ... nasączonych jadem ... a gdy jest za późno nad grobem plączą ... pozdrawiam serdecznie …

Izka1^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Tak, życie bywa gorzkie, a ludzie nieraz żałują za późno. Dziękuję za Twoje słowa i ciepło pozdrawiam🍂

Larisa

dzień temu

Człowiek jest zbyt inteligentny, by dał się ot tak ujarzmić...
Najpierw musi tego chcieć, a rzadko chce.
Serdecznie pozdrawiam, Izko:)

Izka1^(*)

ponad dwanaście godzin temu

To bardzo trafne spostrzeżenie — wolność człowieka zaczyna się właśnie tam, gdzie pojawia się wola. Dziękuję i również serdecznie pozdrawiam 🌺

Bożena Joanna

dzień temu

Nigdy do końca nie odkryjemy natury drugiego człowieka. Jest i pozostanie zagadką, tyko Święci są zawsze bez zarzutu pełni pokory i oddania Bogu i bliźnim.
Serdecznie pozdrawiam

Izka1^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Zgadzam się — natura człowieka to zagadka, może właśnie po to, byśmy nigdy nie przestali szukać dobra w sobie i w innych. Dziękuję i ciepło pozdrawiam za🍁

Elżbieta

dzień temu

Z jednej strony altruiści z drugiej szubrawcy, dziwna para, to są zagadki ludzkich osobowości, może tak musi być w naturze, dla zachowania równowagi. Postawione pytanie w miniaturze, warte jest poważnej rozprawy, także natury etycznej, bo wszelkie ujarzmianie, może rodzić pytania o wolność człowieka.
Pozdrawiam serdecznie, Izko:))⭐

Izka1^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Dziękuję za tak wnikliwą refleksję — rzeczywiście, w człowieku ścierają się skrajności, jakby właśnie z nich rodziła się równowaga. Pytanie o wolność zawsze pozostaje otwarte… Serdecznie pozdrawiam, Elu 🌿⭐

Marek Żak

dzień temu

Człowiek jest największym budowniczym i największym niszczycielem. Temat rzeka. Pozdrawiam serdecznie.

Izka1^(*)

ponad dwanaście godzin temu

To prawda — w człowieku mieszka zarówno twórca, jak i niszczyciel. Dziękuję za przeczytanie i serdecznie pozdrawiam 🌿

andrew

dzień temu

Ludzie... cud Boży.
Piękno świata to ich dzieło.
Są ujarzmiani co jakiś czas.
Powstają

Pozdrawiam serdecznie
Miłego popołudnia

Izka1^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Piękne słowa — rzeczywiście, w ludziach tkwi cud i siła, by powstawać mimo popiołów. Dziękuję za tę myśl i serdecznie pozdrawiam 🌞

Krystek

dzień temu

Dobro i zło chodzą w parze. Wzajemnie
walczą o dominacje. Tak też postępują
między sobą ludzie.
Serdecznie pozdrawiam, radosne myśli
zostawiam:)

Izka1^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Tak, w człowieku zawsze spotykają się te dwie siły. Dziękuję za odwiedziny i dobre słowa! Pozdrawiam z uśmiechem 🌸

Autor nieznany.

dzień temu

Po co palić to co piękne. Człowiek do wszystkiego zdolny być potrafi.
Pozdrawiam ciepło.

Izka1^(*)

ponad dwanaście godzin temu

To smutna prawda… ale chyba właśnie dlatego warto o tym pisać. Dziękuję i również ciepło pozdrawiam. 🍂

samisen

dzień temu

Człowiek to czasami zachowuje się jak demon w ludzkiej skórze, spali wszystko, co na drodze stanie...
Doskonale ujęłaś to w swoim wierszu
aż gorąco zrobiło się na sercu...
Pozdrawiam serdecznie

Izka1^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Dziękuję Ci z całego serca. Ogień w człowieku bywa piękny i straszny zarazem — ważne, by umieć z niego uczynić światło, nie pożar. Pozdrawiam serdecznie 🍂

sturecki

dzień temu

Ciekawie ujęłaś motyw ognia, nie jako metafora „zniszczenia”, lecz dwuznaczności człowieka: twórca–niszczyciel, światło–popiół, boskość–gniew.
Twój wiersz nie mówi o ogniu. Mówi, że człowiek jest jedyną istotą, która podpala zarówno świecę, jak i świat.
6/5

Izka1^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Pięknie to ująłeś. Ogień to tylko lustro — odbija to, co w nas. Czasem światło, czasem popiół. Dziękuję za tę interpretację, bardzo bliską temu, co czułam, pisząc ten tekst. Pozdrawiam serdecznie 🍂

Colette

dzień temu

Zajmowaliśmy się dzisiaj tym samym tematem ale w domu i na kanwie wydarzeń obyczajowo-społeczno-politycznych. Nie udało nam się rozgryźć fenomenu jakim jest unicestwianie przez człowieka wszystkiego wartościowego wokół niego. Może po drugiej stronie tęczy ktoś nas oświeci i pojmiemy o co chodzi.
Pozdrawiam serdecznie :)

Izka1^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Pięknie to ujęłaś. Może człowiek musi czasem przejść przez własny ogień, żeby zrozumieć, co naprawdę warto ocalić. Dziękuję za Twoją refleksję — bardzo bliską temu, co czułam, pisząc ten tekst. Pozdrawiam serdecznie 🍁

Pokaż mniej

Logowanie

Gra z ogniem

Ocena wiersza

Treść

Warsztat

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji