Twoje Wiersze - Osrebrzone noce

Osrebrzone noce

rymowany

2025-12-01 16:28

Debiut

Serdecznie witam Wszystkich Uczestników tego Portalu.

już zgasł ostatni złoty promyk słońca
na niebie gwiazdy wzeszły widmem bladym
piano dobiega leśnych grajków koncert
wieczór zapada

z nastaniem zmierzchu milkną gór odgłosy
tak cicho wokół wiatr w kosówkach drzemie
od hal tatrzańskich ziół wonność się niesie
oddechem Ziemi

na Żółtej Turni wsparł sędziwą głowę
opasły księżyc odwieczny nomada
w srebrnej poświacie baśnie sabałowe
noc opowiada

ponad Rysami świt zorze zapala
złote pasemka chmurom wplótł w warkocze
rosy się srebrzą na górzystych halach
drżące łzy nocy

już przystraja poranek Dach Karpat w czerwienie
płoną korony Rysów Gerlacha Łomnicy
nad tatrzańską enklawą przyrody dziewiczej
wschodzi słońce zamilkłem tylko serca drżenie

autor

Montibus

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Colette

kwadrans temu

Z pewnością spotkamy się jeszcze między wersami. Udany "debiut" :)
Witamy na portalu :)

Magdalia

pół godziny temu

Przepiękna pochwała Tatr!
Pozdrawiam:)

sturecki

godzinę temu

Witam. Dopiero co wróciłem z gór.
Z ukłonem wobec tej tatrzańskiej scenerii patrzę na wiersz, w którym noc i dzień zmieniają się jak dwa stare opowiadacze baśni. Księżyc, świt i góry robią tu wielkie przedstawienie bez jednego fałszu, co świadczy, że autor wszedł w te obrazy całym sercem.
Jak się stanie tam, choćby myślą, to człowiek milknie z wrażenia, bo góry zawsze robią swoje.
6/5