I mija i mija i mija, mija wiecznie czas,
godzina, godzina, godzina w sercach bije nam.

Człowiek mały jak szach,
stale zmierza przez świat,
w sercu bije mu czas,
zamiast miłości blask.
Nie wie w chaosie tym,
co jest czym, kto jest kim,
wciąż wydaje mu się,
że zabłądził w tej grze.
Winę ponosi czas,
który szalenie gna,
nieubłagany czas,
który bez przerwy gna,
ciągle gna, o ciągle gna,
a Ty stoisz tu i
pytasz siebie wciąż czy,
czy tak musi być,
dlaczego, dlaczego…

Dlaczego świat się zmienia
z sekundy na sekundę,
z minuty na minutę,
z godziny na godzinę,
z roku na rok
i z wieku na wiek,
z ery na erę,
dlaczego tak się dzieje,
czemu tak się dzieje.

Zatrzymać w miejscu czas,
by poczuć w sercu blask,
tyle chce na dziś.
Dotykać marzeń i śnić
o najpiękniejszych z gwiazd,
tego dziś trzeba mi.
Lecz pomimo tych chwil wzlotów wciąż stoję i pytam siebie,
dlaczego, dlaczego…

Dlaczego świat się zmienia z wieku na wiek,
z roku na rok
i z dnia na dzień,
z godziny na godzinę,
z minuty na minutę,
z sekundy na sekundę,
czy to już nie jest nudne, czy nie jest nudne,
no powiedz, no powiedz, no powiedz mi,
czy to już nie jest nudne….czy nie jest nudne.