Jutro słońce obudzi nowy dzień i wszystko nabierze nowego znaczenia i nowego wymiaru :) Pozdrawiam cieplutko :)

jutro będzie nowy dzień i nowe będą wyzwania...
ładnie napisane i jak zawsze z przyjemnością...
pozdrawiam

Bez znaczenia, ze znaczeniem, to jutro potrafi czynić cuda sama w samotności rozkoszuję się słowami które budzą się ze snu by znowu zabłysnąć na kartce papieru. Piękny wiersz. Pozdrawiam

" tylko słowa
wiernie wypływają spod palców."
Piękne metafory, jak idealnie ułożone puzzle.
Pozdrawiam z zachwytem :)

Wspaniały wiersz. Dla mnie też wzruszający, bardzo. Pozdrawiam serdecznie.

Pięknie kreujesz nadzieję na jutro.

Czasami im więcej bliskości, tym więcej samotności, szczególnie u kobiety. Pełne otwarcie, "pokazanie brzuszka" - kosztuje. Genialna pierwsza strofa. Kłaniam się nisko wspaniałej Autorce :-)

Wszystkie czyste stany są wyłącznie umysłu przejawem, wszystko co nas otacza jest z sobą węzłem egzystencji powiązane. Pozdrawiam

Metaforyczna perfekcyjność . Pozdrawiam

Piękny wiersz, który różnie można interpretować. Samotność nie jest dobra dla ludzi. Bardzo przygniata, sprawia, że zwijany się w kłębek i zamykamy w sobie. Jednak w Twoim wierszu jest nadzieja i pragnienie. - potykam się o własny próg
z nadzieją że mnie złapiesz. To pragnienie bycia w kochanych ramionach może Boga a może ukochanego. Ukojenie przynosi poezja tak pięknie pisana -wyplywajaca spod palców.
Pozdrawiam serdecznie 🙂⭐

Piękne metafory.

Abyśmy zawsze, ja i ty byli my.
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia

W zasadzie tylko oczy zadzklone i ucisk w sercu pokazują nam jak trudna bywa samotność. Razem bywa marzeniem lub rzeczywistością . Czasem nas zmienia , ale czy to ma znaczenie . Pozdrawiam

Zadaję sobie pytanie, jakie będzie to jutro. Czy osobno czy razem w zaświatach.
Wstrząsająco o samotności.

Pozdrowienia!

Piękny wiersz sisuniu
O tęsknocie w takim spokojnym delikatnym stylu

"potykam się o własny próg
z nadzieją że mnie złapiesz

naiwne"

Zatrzymałaś mnie tymi wersami. Tesknota po stracie (moze chwilowej) kogos bliskiego. Przejmujący wiersz- bardzo ładny.

Właściwie wiersz można dowolnie interpretować. Klucz znasz tylko Ty😊 zastanawiam się dlaczego "bez znaczenia"?Wiersz piękny, emocjonalny w swoim smutku, budzi nieodgadniony ból. Pozdrawiam Cię Joasiu😊

Im więcej tęsknienia, tym bardziej niknie chwila za chwilą i pozostaje niedokończona samotność.
/tylko słowa
wiernie wypływają spod palców/... też niedokończone

Pozdrawiam serdecznie

Przeczytałem Twój wiersz akurat kilka minut po odprawieniu I Nieszporów jutrzejszej Uroczystości Objawienia Pańskiego. Niesamowite jest dla mnie to, jak bardzo tekst napisany zapewne w zupełnie innym temacie pasuje do moich rozmyślań o tajemnicy Wcielenia. Tak sobie bardzo, bardzo luźno myślę, że słowami z Twojego wiersza mogłaby w imieniu Izraela, który oczekiwał Mesjasza, pomodlić się na chwilę przed porodem Maryja. Ta myśl prowadzi mnie zwyczajnie i spokojnie do kolejnej, o tym, że teraz oczekujemy powtórnego przyjścia. Według zapewnienia Jezusa: Nie jesteśmy sami. On jest z nami aż do skończenia świata. Tylko my o tym czasem zapominamy, przez co czujemy się samotni. Porusza mnie ten fragment o "słowach, które wiernie(!) wypływają spod palców. Jakby to Bóg ciągle pisał do mnie listy, bym nie zwątpił, że On JEST.

Tak sobie popłynąłem w rozważaniach.
Dzięki Sisy za Twój wiersz. Hej ho!

Tęsknota widzę. Oczekiwanie na spotkanie które mogłoby nastąpić już teraz.
Fajnie napisałaś.
Pozdrowionka.

smutno i bardzo ładnie...