Mając dwadzieścia dziewięć lat stwierdziłem, że owszem zbudować dom, zasadzić drzewo i
tak dalej, w niczym nie przeszkadza.
Prawdziwym zaś dopełnieniem męskości jest świadoma decyzja o zakupie osobistych grabi.
Najlepiej składanych lub niewielkich rozmiarów, by można je mieć przy sobie, chować w
neseser.
W moim przypadku najlepiej, aby były pomarańczowe. To kolor rajstop mej miłości z lat
młodzieńczych. Ubierając w nie swe chude nogi, będące inspiracją moich erotycznych
fantazji biegała po polu niedojrzałego żyta podczas naszych wypadów za miasto.
Wspólnych chwil przepełnionych atmosferą czystego, wielkiego uczucia oraz zapachu
kiszonej kapusty, unoszącego się z piknikowego wiklinowego kosza.
Od decyzji do realizacji jest okres dojrzewania. Po siedemnastu latach sprowadzono mi
wymarzone grabie do Sztokholmu, które wypatrzyłem pod Stuttgartem w warsztacie
miejscowego rzemieślnika.
W moim mniemaniu życie stało się lepsze. Ja stałem się lepszy.