Niechby to było sumą pospolitą targanym tygrysem blochodachówką niechby tchnieniem sprężyny przegrodą nosową między dwiema tchnieniami liczy się sztuka w siatce ta siatkosztuka że mam i pokażę a cała reszta obłuda i bujność lotna jak podniebna tafla po której się przechodzi pośród pajęczyn mając przed tym lęk lek niepodany też działa zepsuty człowiek działa cuda byleby było motyli jest brak ale było byle byli i ta logika nie zmyli Cię zamiast iść siedzisz jak doświadczyć wolności zza krat nasycenia w głodzie złodzieja za otwartymi drzwiami poranne zapasy popołudniowe zpasy wieczorne zapasy na macie się dobrze rozsadzeni wygodnie wieczorem kładziesz nas spać dość dzień ma swojej biedy włosów siwych po dziurki w nosie poukładani się kładziemy noc nas kołysze nie chcemy spać oddając się kontrabasom pragnień horrorom jasny brat śmierci dzióbek wróbelczy jaskółcza lekkość bocianie nogi postrach żab wiatr przejmujący ten psotnik chochlik kamień kospowaty skąd jego przypadłość ale i wstyd znikąd złośliwość do analizy do przejęcia się Pan Freud grzebie sobie w tyłku przypomniał sobie jak to robił kiedy był mały fenomenalna pamięć przywołuje ten wstydliwy zapach także