Twoje Wiersze - rzęsa nieba

rzęsa nieba

miniatura

2021-01-12 11:16

Miłość, to nie zdobywanie szczytów, ale zdobycie się na odwagę.

tamten mrok już za dnia próbował
przejść pieszo do ich historii
zmarszczone czoło nieba
nie uniosło ciężaru brwi
na oślep jak przez mgłę ktoś
zasiał deszcz między sercami

ale to jego łza jako pierwsza
znalazła ujście w jej oku

najtrudniej człowiekowi
żyć dalej z tym
co go wcześniej zabiło

autor

Asteria^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: niebieski

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

LidiaM-9

2021-01-13

Jak coś zabiło, to często mimo chęci wybaczenia, nie jest łatwo. Skoro "mrok już za dnia próbował...", to tak jakby z góry skazał. A niebo milczy.

Osia

2021-01-12

Poczułam twój wiersz na skórze tak zwanym dreszczem...Dziękuję i pozdrawiam cieplutko💫

Afrodyta^(*)

2021-01-12

Piękny wiersz o tym, że nie jest łatwo dostrzec ból drugiego człowieka, gdy sami mamy go pod dostatkiem. Wciągnęła mnie historia opisana w utworze, a środkowa część to przejmujący obraz metaforyczny.

Asteria^(*)

2021-01-12

Zastanawiam się, czy częściej piszemy o tym co nas boli czy o tym co nas cieszy?
Dziękuję za opinię Agnieszko.

naskraju*^(*)

2021-01-12

Rzęsa nieba zamyka pewien rozdział, lecz nie domyka całkiem powieki. Prześwit potrafi przyjąć więcej słonych kropli i ujrzeć ujście żalu.
znalazła ujście w jej w oko? coś tutaj nie w oko
Pozdrawiam