He, lokacja sprzyja długotrwałym, powolnym osiadaniu w zadumie.

Kawa z mlekiem i jeśli jeszcze do tego papieros, to znam z doświadczenia, co będzie dalej. Kiedyś taki wiersz napisałem, który jest tu chyba dostępny, o miłości pt. "Sraczka".
Człowiek jest takim stworzeniem, że nie zmienisz pukając i stukając młotkiem (choć czasem by się przydało). Medycyna dziś jest tak rozwinięta (pozdrówki dla naszego przyjaciela Ptr), że może człowiekowi przeszczepić wiele organów, ale ten biedny człek i tak nie będzie odmieniony, jeśli nie dokona się zmiana w jego sercu. Serce tu rozumiem na sposób biblijny, a nie czysto medyczny. Zachęcam Cię, Piotrunio, do otwarcia Księgi Ezechiela. Tam w rozdz. 36 Pan Bóg mówi do Proroka Ezechiela o tym, że się wkurzył na niewierność Izraelitów i pozwolił, żeby się rozproszyli, bo oni zaczęli modlić się do innych bóstw pogańskich. W końcu Bóg postanowił, że odmieni ten stan rzeczy. I tu jest ważna sprawa właśnie. Tak powiedział Ezechielowi, żeby ten przekazał Izraelitom:
"Zabiorę was spośród ludów, zbiorę was ze wszystkich krajów i przyprowadzę was z powrotem do waszego kraju, pokropię was czystą wodą, abyście się stali czystymi, i oczyszczę was od wszelkiej zmazy i od wszystkich waszych bożków. I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali." (Ez 36,24-27)
"Dam wam serce nowe" oraz "ducha nowego tchnę do waszego wnetrza". Pierwsze to, że nawrócenie i nowe życie pochodzą od Boga. A drugie, że to właśnie odmiana serca przemienia człowieka. Tchnienie Boże jest tym, czym ten nowy człowiek oddycha, a wiec Jego Przykazaniami, Jego wolą. Tylko tak – od wewnątrz zmienia się człowiek, tzn. od serca, które jest miejscem spotkania z Bogiem. A te wszystkie kawy z mlekiem, sraczki, miłostki nasze, to są sprawy późniejsze. Jeśli się ma serce odmienione, to i kochać się umi jak należy. 😊 Takie kazanie niedzielne. 🙃🤗 Sorki. Pozdrawiam Cię. Hej ho! 😊🙋‍♂️

Uwielbiam kawę, a przy kawie zawsze dobrze jest pomyśleć o kimś bliskim. Fajny wiersz.
Pozdrawiam

A jednak nie wystarczy stuknąć, puknąć, coś podkręcić... i gotowe! To, o tyle dobra wiadomość, że sztuczna inteligencja nie miałaby z nami szans! A smutne, że peel czuje się jak "robot", ale jednak myślący ! Dobry wiersz, Piotrze:))
Serdeczności nieustające:)⭐

Naprawiony, ale te zacięcia mówią, że nie do końca. Czas wygładzi, oby. Pozdrawiam.

a ja pomyślę o Tobie i dla towarzystwa napiję się z Tobą kawy ...

Piotrze fajnie Ciebie czytać ponownie. Widzę że jakaś reaktywacja emocjonalna nastąpiła. Jakieś odrodzenie. Napisałeś o kawie w bliżej nieokreślonym kolorze jakby barwa była Ci obojętna. Wnioskuję z tego że przyziemne kwestie odchodzą na dalszy plan wobec myśli o tej jedynej. Nawet to zacinanie czasem nie jest niczym deprymujacym w podróży po zakamarkach serca.
Jest ta iskra w wierszu. Coś dzwoni i to coraz wyraźniej u peela.
Podoba mi się.
Pozdrówki 🌟👍