Twoje Wiersze - *jest we mnie

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

13 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: niebieski

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Wanda Kosma

2024-09-15

Tak krzyczy niezabliźniona krzywda i/lub wielkie zawiedzenie. Co za wiersz... Z taką odwagą trzeba pisać o najtrudniejszym. Pozdrawiam z podziwem.

Driana

2024-09-16

Wandziu, to tryptyk. Dziekuje za Twoje slowa.
Druga częśc' już mozliwa do czytania. Przyznam, ze aby pisac o najtrudniejszym, trzeba siebie dobrze poznać i zaakceptowac.
Pozdrawiam Cie serdecznie, zyczac spokojnej nocy.

lewJudy

2024-09-15

Ładny przejmujący wiersz
Pozdrawiam.

Driana

2024-09-15

Dziekuje serdecznie.

klaks

2024-09-14

Niestety nie ma na wszystko lekarstwa. Dobrze ze jest poezja <3

Driana

2024-09-14

Poezja, pianino i taniec, dobre na wyodrebnienie emocji z organizmu..
<3

Elżbieta

2024-09-14

Jak boli dusza, to jest krzyk!
Pozdrawiam serdecznie, Driano:))⭐

Driana

2024-09-14

Tak mniej wiecej, chociaż to nie o mnie.
Milusiego wieczoru, Elu 💝

Waldi1

2024-09-14

jest taki krzyk ...który będzie trwał do ostatnich Twoich dni ... pozdrawiam serdecznie ...

Waldi1

2024-09-14

i masz rację ... dlatego nie bierz sobie do serca tego jak piszę... w przeciwnym razie... będę tylko pozdrawiał i gwiazdki wysyłał ...bo pięknie piszesz ... a ja mam swój styl komentowania ...

Driana

2024-09-14

jest zasada nieutożsamiania autora z jego tekstami i tego się trzymamy! :)

Lenia

2024-09-14

To prawda, chyba każdy człowiek ma jakąś zadrę sercu...przejmująco napisałaś:)

Driana

2024-09-15

Pewnie dlatego tak bardzo do czytelnika przemawia.
Serdeczniści posylam, Nelko 🐞🍂🍀

NO1R^(*)

2024-09-14

Każda uraza w nas śpi i czeka na pobudkę ku naszemu niezadowoleniu.

Driana

2024-09-14

Kiedy wyjdzie owa drzazga na wierzch, warto ja obejrzec, zastanowic skad przyszla i "przerobic" ~ a pózniej puścic wolno w enter wszechświata.

Krzychu, dziekuje za obecnośc

Przeboski Mandaryn

2024-09-14

Wspaniały wiersz

Driana

2024-09-14

Dziekuje Mandarynie

Larisa

2024-09-14

Krzyk bólu... nieukojony.
Poruszający wiersz!
Ekspresyjny.
Serdecznie pozdrawiam

Driana

2024-09-14

Miło widziec Cię ponownie w mych skromnych progach:))

Monia

2024-09-14

W każdym jest taki krzyk moim zdaniem pozdrawiam serdecznie;)

Dagmara^(*)

2024-09-14

Myślę sobie, że są w nas takie zadry, które mimo czasu, nawet podgojone, ale odzywają się co jakiś czas...
Przejmujący ten krzyk.
Pozdrawiam serdecznie :)

Driana

2024-09-14

Coś w tym wydaniu.
Dagmaro, dziekuje za Twoje slowa. Z serdecznymi pozdrowieniami 💖

sisy89

2024-09-14

Przejmujace. Czasem niezagojone rany i żal powodują, że dusza u serce chce krzyczeć...
Pozdrawiam serdecznie :)

sturecki

2024-09-14

Wiersz mocno oddaje uczucie wewnętrznego bólu i nieustannego krzyku, który wypełnia autorkę. Powtarzanie motywu krzyku w różnych kontekstach podkreśla jego wszechobecność i głębokie rany emocjonalne. Powtarzalność wersów skutecznie pokazuje bezsilność i ciężar przeżyć. Całość jest bardzo emocjonalna i pełna głębokich uczuć. Podoba mi się ten wiersz i gdybym mógł oceniać to dałbym "maksa".

Driana

2024-09-14

Staszku, to jest pierwsza z części z tryptyku.

Czas pogasic światla. Życze Ci spokojnych snów.

sturecki

2024-09-14

Oczywiście, rozumiem, że autorka nie jest tożsama z podmiotem lirycznym, jednak interpretacja należy do mnie. Z kontekstu wiersza nie wynika, że treść dotyczy innej osoby niż autorka.

Driana

2024-09-14

Staszku, bardzo prosze nieutożsamiania autora z jego tekstami. Nie pisze o sobie.

Za komentarz dziekuje.