Nie tęsknym bądź
gdyś zgasł gdzieś drogą, swój oręż ku tobie wysuwać ci w zwyczaju mają
lecz tęsknij za tymi którzy być przy tobie nie stronią
w chwilach ciężkich, a w słabości wsparciem starać raczą
bądź tęskny za tymi co z szacunkiem swą dłoń ku tobie kierują
w chwilach potknięć i ukruszonych dat otuchy dodadzą
za letnim słońcem tęsknotę racz darzyć zimną nocą
co opadając ciepłem, twarz rozpromienioną uśmiechem obdarzy
tęskny bądź za ludźmi którzy akceptują cię całą osobą
nie tylko od wiosny, co pomagają z niedoskonałości ponadto się wznosić
nie tęskny bądź za tym co mówi że kocha, nie warty ten ciebie
co z ukrytym sztyletem szukać zwady raczy, nieprawdą ten gotów jest knować