Dziękuję Ci Cris,za komentarz ,dobre słowo i obecność 🙂 pozdrawiam serdecznie 🙂

Dokładnie Lidio,trzeba być sobą ,robić swoje nie dać zaszufladkować , ulegać złudnym kanonom mody ,urody.Kazdy jest wyjątkowy gdy się ile jest wart.Ten wiersz dotyka szerokiego spektrum problemu od akceptacji siebie innych po pasowanie do jakiś ram obrazu ,który nie istnieje w rzeczywistości.

Dziękuję za twoje mądre spojrzenie 🙂🌞 uściski zostawiam 🤗

Myślę,że lepiej mi w zaciszu swojego domu niż być motywem czyjegoś obrazu😉Ale dziękuję za dobre słowo Piotrze, pozdrawiam cieplutko 🌞

Dokładnie Asiu ,mądrze napisałaś 🙂🌞

Paskudna pogoda ,dziś od kilkunastu dni deszcz,ale mam nadzieję,że październik jeszcze będzie ze słońcem 🌞

Mam herbatkę z herbaciarni,prezent nazywa się owocowy raj z całym dobrodziejstwem smaku🍵 uściski Elu 🤗, miłego wieczoru 🙂

Odrodzenie się w sobie ,polubienie siebie i akceptacja siebie i nie udawanie kogoś kim się nie jest .

Ciekawe spojrzenie Łezko, uściski zostawiam 🤗

Dziękuję Walduś za pozdrowienia i interpretację ciekawą 😉

Dziękuję Łukaszu 🙂 Lubię czytać Twoje komentarze, pozdrawiam serdecznie 🙂

👏🤩 Muszę przyznać, że udało Ci się ten temat pięknie ułożyć w wiersz! A ja od czasu do czasu powinienem spojrzeć szerzej na te białe pola pomiędzy wersami. 🙂 pozdrawiam, pozdrawiam serdecznie Kati! 😊🙋

Tu odpisze Wam razem Reniu, Łukaszu fajne są wasze komentarze 😉
Ja sobie pozwolę odpisać ,wiersz nie jest o miłości,ani o związkach damsko męskich.Nie lubię zbytnio tłumaczyć,bo doceniam to co czytelnik w moich słowach zobaczy.Wiec wybaczycie,że napiszę kilka słów o moim wierszu.Zaczne od cytatu od akceptacji innych ludzi ,o przynależności do innych grup ludzi a sam siebie nie docenia,nie akceptuje.W taki sposób,że czuje się gorszy,jest elementem układanki i właśnie chce czuć ,że pasuje do otaczającego go świata.Reklamy ,internet wszędzie jest przekłamane piękno,bo przecież bez powiększonych ust, tipsów,sztucznych rzęs nie będziesz piękna.
Ona w wierszu jest jak ten liść ,który jak szybko się nie pokaże zostanie zdeptany ,zanim ktoś zobaczy jej piękno,to w sercu.Chce pasować do grupy ludzi,by ją akceptowali,lubili mimo,że wie jak trudno będzie udawać ,kogoś kim nie jest .

Dziękuję za Waszą obecność i mądre ,ciekawe komentarze🙂

Słonko, jak będziemy gadać stricte o miłości jako relacji partnerskiej między dwojgiem ludzi, to zapewne masz we wszystkim rację. Natomiast ja próbuję trochę wciągnąć was tu wszystkich w ciut, ciut, ciuteńko szerszą interpretację. Od tego cierpienia przez miłości połamane można czasem naprawdę powariować. Dlatego proponuję sięgnąć wzrokiem dalej dla uspokojenia ducha 😊 Ale mogę też przecież zamilknąć... Jutro chyba dam jakiś wiersz cierpiętniczy... 🤔

Bycie tłem dla tej która gra pierwsze skrzypce i wybija się na pierwszy plan jest przykre
Niby jesteś rozpościerasz się na wszelkie aspekty życia tego Kogoś a mimo to zostajesz w tyle kilka kroków aby nie zniszczyć tego co najważniejsze
Na tym polega życiowa mądrość
Znać swoje miejsce w szeregu i nie przesunąć się o milimetr aby równowaga została zachowana
Balansowanie na granicy przyjaźnio-milości

Pozwolę sobie wtrącić się do Twojej wypowiedzi Księżycowa Strono Poezji 😊 Przeczytałem Twój komentarz i w pierwszej chwili pomyślałem, że racja – zgadzam się z kobitą. Coś mnie tknęło i po przeczytaniu innych, wróciłem tu jeszcze raz. Myślę sobie: nie... Przecież tu jest więcej prawd...
Myślę sobie, że wskazałaś drogą Reniu na dwie rzeczywistosci:
1. na wpasowywanie się (w krajobraz)
2. na byciu tłem.

Moja niezbyt podatna na intelekt głowa podpowiada mi intuicyjnie trochę (a wiec przy wsparciu serca), że WPASOWYWAĆ SIĘ, to nie... To beee... Tak jak i Ty wyznałaś. To by było jakby na doklejkę. Jakbym był plasteliną w kolorze sraczkowatym i ktoś mnie wcisnął w obraz, bo taki miał kaprys.
Natomiast "bycie tłem" to już w mojej pustynnej wrażliwości jest zupełnie inny temat. Tu dostrzegam opcję na tzw. pokorę! Tak wielkie uniżenie siebie, żeby Coś większego mogło być wywyższone. I wcale niekoniecznie musicie mnie posądzać zbyt szybko o kolejne przemycanie katolickiej katechezy 🙃 Matkami i ojcami niektórzy z nas są... Niektórzy pewnie już też babciami i dziadkami... Oto wielka tajemnica pokory! Być tłem, które dopełnia pierwszoplan, a jednocześnie być w 100% wartościowym! Mało tego – być wartym ów obrazu!
"Wyjście ewakuacyjne" pozwól, że pozostawię na inne wiersze i inne dyskusję, bo tu wchodzi w mojej głowie wieeelki temat miłosierdzia, wrażliwości, czułości, poświęcenia siebie...
Pozdrówki Dziewczęta! 🙋 Kati, wiersz godny odopasowywania naszych myśli na zewnątrz! 😊👍🏻

Marku ,powiem Ci ,że akurat w moim zamyśle cytat pasuje do wiersza.I dobrze zrozumiałeś ten cytat,wiersz jest o akceptacji raczej przez innych,młodzi ludzie chcą gdzieś pasować ,by nie być poza ramami.I oni raczej nie akceptują siebie ,chcą być jak inni.

Dziękuję za Twój komentarz,doceniam je zawsze🙂

nie widzę ...

Dziękuję Marku za twoje spostrzeżenia, pozdrawiam cieplutko 🌞🙂