Czas nostalgii
A ja zostanę z niewielką nadzieją,
Że może jeszcze kiedyś się spotkamy
I szczerze ze sobą porozmawiamy.
Ale boję się, że już nigdy Cię nie zobaczę
I każdy dzień będzie kończył się płaczem.
Nie dam rady Cię wymazać z pamięci,
A do życia będzie brakować mi chęci.
Nie wiem kiedy zaczęło się moje zadurzenie,
Lecz wciąż pamiętam pierwsze przytulenie.
Byłeś wtedy w niebieskiej bluzie,
A moje serce nie biło na luzie.
Od tamtej pory pragnę się w Ciebie wtulić
I w twoich objęciach codziennie się budzić.
Potem popatrzeć w Twoje zielone oczy
I dostać na dzień dobry pocałunek uroczy.