dokładnie przeszłość już się wydarzyła i nie możemy
jej zmienić
natomiast przyszłość.....
zależy od nas
Pozdrawiam serdecznie 🦋

Na szczęście nie ma jednego przepisu na spełnione życie, i dobrze, bo nie będziemy uwięzieni w szablonach. Zdaje mi się, że przy podsumowaniu siebie zawsze jest taki niedosyt zarówno złego, jak i dobrego. Wspaniale, że nie ma idealnego życia i zawsze pozostaje ciche marzenie, cel do spełnienia lub "zaczynek" do działania. Kiedy się rodzimy jesteśmy doskonale bezbronni wobec życia i tego co nas może spotkać, jednak przez pierwszy płacz przyjmujemy z głębokim oddechem swoje znamię - człowieka, który może być omylny. Może i ma wolę, by kształtować swoją drogę, a skoro popełnia błędy, to właśnie takie mają być jego, a nie inne. Pod koniec ziemskiej podróży, sądzę że każdy próbuje podsumować swoje życie przez pryzmat wyborów. Po co? Człowiek zmienia się z roku na rok i to jest najpiękniejsze, rozwija się, tworzy swój mikroświat, dobiera przyjaciół, ukochaną osobę, rozmnaża się wszak wobec na ówczesne czasy dobrego zamysłu. "Wszystko w swoim czasie" - to genialne podsumowanie mojego nieudacznego komentarza - zrobić wszystkiego w życiu się nie da, trwa zbyt krótko. Mieć w życiu odwzajemnioną miłość, dzieci, przyjaciół, swój kąt - szczęście w przelocie, to to już bardzo wiele.
Pozdrawiam Przyjacielu i cieszmy się tym co się do tej pory udało zrealizować. Troski - won!
Oj, gaduła ze mnie. 5/6 i wilczy ukłon.

To prawda, świetnie napisane:):)

Znakomita miniatura!
Złożona i trudna... zwłaszcza z obrazem i muzyką.
Tytuł wiersza jest zarazem puentą.
Żal za tym, co mogłoby być jest mocno zakorzeniony w ludzkiej psychice.
Czasami boli bardziej niż sama strata sensu stricte.
Ale, taki żal jest niczym nieuzasadniony i może zrobić człowiekowi krzywdę.
Wypaczyć jego psychikę i doprowadzić do świętokradztwa.
Doskonale obrazuje to scena z filmu.
Trzymanie się chrześcijańskich obrzędów pozwala nam pogodzić się ze stratą.
Etyka chrześcijańska pozwala nam z godnością przejść przez czas żałoby.
Przeszłość należy opłakiwać. Nie można udoskonalić przeszłości.
Wiersz jest w pewnym sensie poetycką narracją do załączonego obrazu.
Całość niezwykle poruszająca!
Mocna!
Serdecznie pozdrawiam

Każde słowo Twojej miniatury mocno wnika do serca.
Pięknie napisana !!!
Zainteresował mnie podkład muzyczny, nie znałam tego filmu.
Dziękuję za inspirację .
Pozdrawiam serdecznie z uznaniem dla Twojej twórczości :)

To prawda...
Jak zwykle minimum słów,
ale bardzo treściwie.
Pozdrawiam w przelocie,
poprzednie Wiersze też czytałam,
a jakże, ale póki co mało się udzielam,
bo niestety, gdy się zagalopuję,
to odczuwam złe tego skutki.
Zdrowia życzę, pozdrawiam ciepło :)

Dokładnie tak jest. To, co było już było.. Miło okazję zaistnieć. Przyniosło wraz sobą emocje, które miały szansę coś zmienić. A to, czego nie było nie miało żadnej szansy.. Piękna miniatura.

Zapachy zmieniają postrzeganie wymiarów

Żałuj tylko tego czego nie zrobiłeś..... Pozdrawiam.

Prawda, pouczająca lekcja dla przyszłości, ciągle można coś z nią zrobić... :)
Pozdrawiam