To głęboki i poruszający wiersz, który w poetycki sposób opisuje ból i cierpienie związane z utratą bliskiej osoby. Wiersz skłania do refleksji nad tym, jak trudne może być pogodzenie się z utratą i jak długotrwały może być proces żałoby. To utwór, który potrafi poruszyć serce i sprawić, że zastanowimy się nad własnymi doświadczeniami związanymi z żałobą i straconymi bliskimi. Dziękuję za podzielenie się tym wierszem.
Wspomnienia potrafią się "przyczepić " do człowieka i zatruć życie...Ten wiersz jest na to dowodem i metafora "czarnych chmur przykrywających po szyję" dosadnie ten stan podkreśla. Nadzieja zaakcentowana w ostatniej strofie daje nadzieję. A jak jest nadzieja, to jest już naprawdę dużo... Pozdrawiam cieplutko Motylku :)
❤️ W takim braku doświadczamy w surowej postaci bólu straty, rozdarcia i smutku...
Piękny choć smutny wiersz. Pozdrawiam ciepło i ślę same dobre myśli z już wiosennym śpiewem ptaków :)
samisen ma rz7ację .. trzeba wyjść z domu i się uśmiechnąć ..wspomnienia ..które przytłaczają ... zostawić za sobą ..jest dla kogo żyć ...czasem upragniona miłość nadchodzi z wiatrem ...nic na siłę ...czarnymi wspomnieniami ...wpadniesz tylko w depresję ... .pozdrawiam serdecznie ..
Wspomnienia bywają złe i dobre te złe staramy sie na siłę wypędzić z pamięci jednak im to robimy intensywniej tym one mocniej zapuszczają korzenie a te dobre zostawiamy sobie samym i dziwimy się że jak motyle uciekają przez okno. Pozdrawiam z uśmiechem:)))
Spragniona miłości, uczucia ponad czas, trudno jest uwierzyć, że szczęście mija nas.
Trzeba zaparzyć zieloną herbatę, wyjść do lasu na długi spacer albo ruszyć w miasto…
Nie przynosić do domu wspomnień bo te potrafią zaburzyć świadomość i wprawić w minorowy nastrój a ten prowadzi jedynie do depresji, której nie chcemy.
Bez wspomnienia, nawet tego trudnego, nie bylibyśmy sobą, można je tylko przepracować, zobaczyć, czego nas nauczyło!
A gorszy nastrój, wszystkim nam się zdarza, tylko Al, jest ciągle taka sama.
Pozdrawiam serdecznie, Motylku:)⭐
Autorka mierzy się z bolesnym wspomnieniem, które przytłacza od samego rana. Ból i smutek wracają klatka po klatce, jakby umysł nie chciał pozwolić na zapomnienie. Jest w tym pragnienie uwolnienia – zamknięcia myśli, wypalenia jej jak niechcianego zapisu. A jednak po wszystkim trzeba otworzyć oczy i spróbować spojrzeć na świat na nowo. Bo żadne wspomnienie nie znika do końca, ale można nauczyć się patrzeć poza nim.
6/5
Stasiu jesteś niesamowity
strzał w dziesiątkę dokładnie to miałam na myśli
więc otwieram oczy dziś już w nieco lepszym nastroju
Pozdrawiam serdecznie 🦋
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.