Twoje Wiersze - Tak z dala...

Tak z dala...

biały (bez rymów)

2020-02-09 23:15

Nie,
nie, bo to wszystko nieważne,
tak sączy się,
minuta za minutą...
Tak bez nieważkosci,
wyzute z wszystkiego,
beze mnie,
granice...
Na mnie,
na drących pragnieniach,
głodzie,
bo Ciebie nie ma...
Boże...
Stworzyłeś,
pokochałeś,
zostawiłeś,
zaśmiałeś się...

autor

TaniecDłoni

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

[ GALBA ]^(*)

2023-06-08

Rozmowa w sumie z nieznanym i tak bardzo ekspresyjna...

Trenku

2020-02-10

Ja też rozmawiam z Bogiem i gdzies mam nawet napisany taki monolog. Ja wierzę, że istnieje. Pozdrawiam :)

TaniecDłoni

2020-02-10

To trzymam kciuki za Nas... :))

Mitylene

2020-02-10

Ciekawy monolog z Bogiem...szkoda tylko, że pytania pozostają bez odpowiedzi...Wrzuceni w świat i pozostawieni sami sobie. Dane nam jest coś na chwilę i gdzie szukać pomocy po stracie...Te odwieczne człowieka pytania o sens i istotę egzystencji inspirują poetów od wieków...tylko ta cisza przytłacza i ciężka do zniesienia.... To wadzenie się z Bogiem i ja przedstawiłam w jednym z moich wierszy pt: "Transcendentny Bóg"( to tak na marginesie jakbyś miał ochotę poczytac ;)