Czar jesiennego lasu
lasu zaprasza.
Proszę , wejdź
tą ścieżyną wąską.
Tu piękno swe
uroki rozsiewa,
jakby malowane
jesieni ręką.
Mieni się żółcią,
brązem i czerwienią.
Won grzybni
wokół rozlewa.
Skaczą po listkach
promyczki słońca,
wiatr się rozszumiał
w gałęziach drzewa.
Lśnią się maślaczki
pod żółtym liściem.
Muchomor dumnie
swój kapelusz trzyma.
I pan borowik w
tutejszym lese ,
jakby chciał wartę
honorową trzymać.
Tu czasem sarna
przemknie ścieżyną.
Uważaj , bo możesz
napotkać dzika.
Często w oddali
zakwili ptaszyna,
a serce lasu jak
zegar tyka.
W mchach lasu
czają się podgrzybki.
Swym wdziękiem , rozmiarem,
ilością zachwycają drzewa.
A kiedy słucham
bardzo uważnie,
las opowieści o
zwierzętach śpiewa.