Rozmowa z Bogiem w ciszy sprawia, że więcej rozumiemy, ale czy na tyle, by ustrzec się przed wszystkim, potrzebna nam busola, by w porę zareagować. Wiersz piękny. Pozdrawiam

Witaj!
A my jak samotne białe żagle pływamy po naszym życiu, szukając wciąż tej latarni, aby odpocząć. Nie każdemu się to udaje. Zagubiony pozostaje w swojej samotności.

Życzę wygranej i pozdrawiam

Witam Cię serdecznie na naszym Portalu :) Debiutujesz wierszem, który odzwierciedla również moje przekonania i wartości. W dzisiejszym rozkrzyczanym świecie, pędzącym nie wiadomo dokąd trudno jest usłyszeć głos Boga. Konieczne jest zatrzymanie się w biegu i szukanie Boga w ciszy naszych serc. Tylko silna wiara może sprawić, że będziemy zawsze płynąć we właściwym kierunku, choć wiatry nie zawsze będą sprzyjające. Rozgość się, proszę pośród nas. Wpadaj tu nie tylko ze swoją poezją, ale również po to, by poczytać o czym piszą inni poeci zgromadzeni na tym Portalu. Z pewnością znajdziesz tu coś dla siebie. I pamiętaj, wszyscy tutaj lubią pozytywne komentarze :) Do spotkania między wersami... Pozdrawiam Cię cieplutko :) Łezka

Witam Kolegę, miło mi zostawić pierwszy komentarz :)
Wiersz jak dla mnie jest jedną wielką metaforą na "życie".
"Aby usłyszeć głos Boga...
trzeba zatrzymać się w biegu! " - Dokładnie. I nie tylko Boga, drugiego Człowieka, Bliźniego ale też siebie. Zatrzymując się możemy zrozumieć co tak naprawdę jest dla nas ważne.
"Niewielkie ruchy Sternika...
Nadają kierunek łodzi!" - tak jak każdy nasz czyn, nawet ten niepozorny ma życiowe konsekwencje. Z drugiej strony "niewielkie ruchy" to jak fakt że życie składa się z drobiazgów. Więc drobiazgi dają wypadkową i jednocześnie są siłą napędową.
Tym "Złodziejem" z wiersza może być "czas".
"Trzeba mieć dobrą Busolę..." - "trzeba wyznawać wartości", one nas poprowadzą.
Ostatecznie odpowiednio uzbrojeni, w wiedzę, doświadczenie i wiele innych, możemy wyruszyć na podbój świata "głębokie wody".
Witam na TW i również liczę na empatyczne komentarze :)