Twoje Wiersze - Wierzący plują na wywrotowca, wywrotowcy plują na swojego

Wierzący plują na wywrotowca, wywrotowcy plują na swojego

biały (bez rymów)

2021-07-31 18:48

Zaciska się pętla płytkim oddechem na szyi
to że patrzysz w niebo nie znaczy że tam dotrzesz
świat liczy na frajerów dochodzących swych praw po śmierci
silnych wiarą słabych mocą obliczeniową rozumu

nie ocali mnie tajemna moc zapętlonej paplaniny
w imię wygodnego byle czego do klasyki zewnętrznej atrybucji
kiedy biały szczur uderza w ośrodek układu nerwów
sobotnim dociskaniem gazu

sztucznie ufam inteligencji tłumu
szukam więcej basów
kończąc w obcym mieszkaniu
z nieznajomą

jej skóra jest słona
mój język jak zwykle szorstki
takie czasy

autor

unnamed

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Alchemik^(*)

2021-08-01

Natknąłem się na Ciebie przypadkiem.
Ale zwrócę uwagę na inne wiersze.
Zbieram poezję i poetów.
Odwrócona dobrze zwróciła uwagę na fragment. Choć ja uważam, by nie dzielić wierszy. Mają stanowić całość.
Nie miałem pojęcia, że zapuszkowanie może w tak dziwny sposób resocjalizować.

Jerzy Edmund Alchemik

konvalove

2021-07-31

"sztucznie ufam inteligencji tłumu
szukam więcej basów
kończąc w obcym mieszkaniu
z nieznajomą

jej skóra jest słona
mój język jak zwykle szorstki
takie czasy"

Wow, ten fragment jest naprawdę mocny i przedstawia okropnie smutną rzeczywistość, której może i nie każdy doświadczył, ale ci, co mieli "szansę" poznali na pewno uroki gorzkiego życia. Poruszył mnie ten dobór słów, tego szukam w wierszach. Pozdrawiam.